P
Pel
Guest
Beitels van de Lidll?
De beitels die de Lidll verkoopt worden in Duitse Wuppertal door de firma Abraham Diederichs & Co. GmbH / oHG Oberkamper str.37 – 39 gemaakt. Dit is op de bovenkant van iedere beitel geëtst.
Op het forum las ik dat er beitels van de Lidll te koop waren, waarop mijn reactie was, “pisbakkenstaal”. Ik moet bekennen dat ik dat toch enigszins moet nuanceren na dat ik er enkele testjes mee heb gedaan.
De Lidll beitels in de verpakking
De beitels tegen een stalen liniaal gehouden, goed te zien dat de beitels een holle rug hebben, maar beter hol als bol, je kunt de eerste halve centimeter vlak slijpen op de steen.
Tekening van de beitel wat de benamingen zijn.
Beitels schoon gemaakt, er zat een laag vernis op, zowel op het hecht als op de beitel.
Ook de kantjes gebroken met een vijl, dat ligt immers beter in de hand.
Hechten in de olie gezet.
De beitels op de diamant plaat korrel 1000 gevlakt en afgewet, op de foto is duidelijk te zijn dat de beitels hol zijn.
Op een watersteen van korrel 6000 af gepolijst
Links een beitel van mezelf rechts de beitel van de Lidll
Hier is duidelijk het verschil te zien dan een kwalitatief goede beitel exact vlak is.
Geslepen op 25° fabricage schuinte aangehouden en afgewet.
Opnieuw geslepen op 30°
Hier op 35° geslepen.
Het eerste wat opvalt als je de beitels breed, 8 mm 13 mm 18 mm en 24 mm, uit de verpakking haalt is de slagring, die zit er m.i. voor de sier op. Maar de hechten zijn van essenhout en dat geeft de burger moed, dat ziet er goed uit. Daarna de beitels schoon gemaakt, er zat een dikke laag vernis op zowel het hecht als op de beitel zelf. Een handvat waar vernis op zit en je moet er mee werken, dat gaat in je handen zweten, hechten geschuurd en in de olie gezet. Daarna de scherpe kantjes aan de bovenkant van het staal van de beitels gebroken, alles bij elkaar toch enkel uurtjes zoet mee geweest.
In eerste instantie heb ik de beitel van 24 mm zonder te slijpen op de werkbank slijpmachine, ze waren fabrieksmatig op 25° geslepen, op de diamantsteen 1000 gr. afgewet. En op een watersteen van 6000 gr. af gepolijst. In een stuk eikenhout getest, de snee was net een zaag onder de loep. Er zijn immers ook forumleden die geen werkbankslijpmachine hebben en op diamantplaten of waterstenen slijpen en wetten, vandaar.
Echter van Fons las ik dat nieuwe beitels en gutsen soms niet helemaal gehard zijn, dus op het einde van de beitel dat daar het staal nog zacht is. Door ze nog een of twee keer te slijpen is dat euvel er dan meestal niet meer. En inderdaad ik heb de beitel opnieuw geslepen op de werkbankslijpmachine, afgewet en de snee bleef heel. Ook in eikenhout en olijven hout wat toch behoorlijk hard is. Ik zie dat er regelmatig discussie is welke slijphoek je een beitel moet geven, voor een timmerman in de bouw is dat meestal tussen de 30° en de 35° echter voor een houtsnijder is dat tussen de 25° en de 30°, Hoe scherper de vouw hoe eerder dat de beitel bot is vandaar dat de timmerman graag die ± 32° aanhoudt en de houtsnijder ± 27° aanhoudt.
Ik heb nog niet een hele dag met de beitels gewerkt, maar de eerste voorzichtige conclusie is, dat de beitels m.i. een goede prijs kwaliteit verhouding hebben, zeker voor die € 8-. De naam van de hersteller (maker) is in de beitels geëtst. De heer Abraham Diederichs brengt m.i. geen beitels op de markt waar zijn naam op iedere beitel is geëtst. Uiteraard staat een ieder vrij om e.a. zelf uit te proberen, zoals Roeland ook zei hij gebruikt ze voor de restauratie van oude meubels, dan kom je wel eens een verborgen spijkertje tegen. Dan is met deze beitels geen man overboord en hou je de goede beitels voor het zuivere werk.
Voor diegene die het niet lukt om het gereedschap scherp te houden o.a. (beginnende houtbewerkers) raad ik aan om een werkbankslijpmachine te kopen. Het hoeft echt geen professionele machine te zijn, met een steen van korrel 100 of 120. Door een werkbank slijpmachine te gebruiken krijg je een kleine holling in de vouw, daardoor heb je met het wetten twee steun punten, een op de snede en een op de bovenkant van de beitel. Je hoeft maar even te wetten en de beitel is vlijmscherp.
Je kunt ook de slijphulp gebruiken en blijven oefenen tot je het onder de knie krijg.
Met vriendelijke groet,
Harrie.
De beitels die de Lidll verkoopt worden in Duitse Wuppertal door de firma Abraham Diederichs & Co. GmbH / oHG Oberkamper str.37 – 39 gemaakt. Dit is op de bovenkant van iedere beitel geëtst.
Op het forum las ik dat er beitels van de Lidll te koop waren, waarop mijn reactie was, “pisbakkenstaal”. Ik moet bekennen dat ik dat toch enigszins moet nuanceren na dat ik er enkele testjes mee heb gedaan.
De Lidll beitels in de verpakking
De beitels tegen een stalen liniaal gehouden, goed te zien dat de beitels een holle rug hebben, maar beter hol als bol, je kunt de eerste halve centimeter vlak slijpen op de steen.
Tekening van de beitel wat de benamingen zijn.
Beitels schoon gemaakt, er zat een laag vernis op, zowel op het hecht als op de beitel.
Ook de kantjes gebroken met een vijl, dat ligt immers beter in de hand.
Hechten in de olie gezet.
De beitels op de diamant plaat korrel 1000 gevlakt en afgewet, op de foto is duidelijk te zijn dat de beitels hol zijn.
Op een watersteen van korrel 6000 af gepolijst
Links een beitel van mezelf rechts de beitel van de Lidll
Hier is duidelijk het verschil te zien dan een kwalitatief goede beitel exact vlak is.
Geslepen op 25° fabricage schuinte aangehouden en afgewet.
Opnieuw geslepen op 30°
Hier op 35° geslepen.
Het eerste wat opvalt als je de beitels breed, 8 mm 13 mm 18 mm en 24 mm, uit de verpakking haalt is de slagring, die zit er m.i. voor de sier op. Maar de hechten zijn van essenhout en dat geeft de burger moed, dat ziet er goed uit. Daarna de beitels schoon gemaakt, er zat een dikke laag vernis op zowel het hecht als op de beitel zelf. Een handvat waar vernis op zit en je moet er mee werken, dat gaat in je handen zweten, hechten geschuurd en in de olie gezet. Daarna de scherpe kantjes aan de bovenkant van het staal van de beitels gebroken, alles bij elkaar toch enkel uurtjes zoet mee geweest.
In eerste instantie heb ik de beitel van 24 mm zonder te slijpen op de werkbank slijpmachine, ze waren fabrieksmatig op 25° geslepen, op de diamantsteen 1000 gr. afgewet. En op een watersteen van 6000 gr. af gepolijst. In een stuk eikenhout getest, de snee was net een zaag onder de loep. Er zijn immers ook forumleden die geen werkbankslijpmachine hebben en op diamantplaten of waterstenen slijpen en wetten, vandaar.
Echter van Fons las ik dat nieuwe beitels en gutsen soms niet helemaal gehard zijn, dus op het einde van de beitel dat daar het staal nog zacht is. Door ze nog een of twee keer te slijpen is dat euvel er dan meestal niet meer. En inderdaad ik heb de beitel opnieuw geslepen op de werkbankslijpmachine, afgewet en de snee bleef heel. Ook in eikenhout en olijven hout wat toch behoorlijk hard is. Ik zie dat er regelmatig discussie is welke slijphoek je een beitel moet geven, voor een timmerman in de bouw is dat meestal tussen de 30° en de 35° echter voor een houtsnijder is dat tussen de 25° en de 30°, Hoe scherper de vouw hoe eerder dat de beitel bot is vandaar dat de timmerman graag die ± 32° aanhoudt en de houtsnijder ± 27° aanhoudt.
Ik heb nog niet een hele dag met de beitels gewerkt, maar de eerste voorzichtige conclusie is, dat de beitels m.i. een goede prijs kwaliteit verhouding hebben, zeker voor die € 8-. De naam van de hersteller (maker) is in de beitels geëtst. De heer Abraham Diederichs brengt m.i. geen beitels op de markt waar zijn naam op iedere beitel is geëtst. Uiteraard staat een ieder vrij om e.a. zelf uit te proberen, zoals Roeland ook zei hij gebruikt ze voor de restauratie van oude meubels, dan kom je wel eens een verborgen spijkertje tegen. Dan is met deze beitels geen man overboord en hou je de goede beitels voor het zuivere werk.
Voor diegene die het niet lukt om het gereedschap scherp te houden o.a. (beginnende houtbewerkers) raad ik aan om een werkbankslijpmachine te kopen. Het hoeft echt geen professionele machine te zijn, met een steen van korrel 100 of 120. Door een werkbank slijpmachine te gebruiken krijg je een kleine holling in de vouw, daardoor heb je met het wetten twee steun punten, een op de snede en een op de bovenkant van de beitel. Je hoeft maar even te wetten en de beitel is vlijmscherp.
Je kunt ook de slijphulp gebruiken en blijven oefenen tot je het onder de knie krijg.
Met vriendelijke groet,
Harrie.
