Oogsten in het bos

Heb ik vrienden ook al over horen vertellen, wandelingen in het bos en dan maar plukken.
Hoe weet jij welke je kan plukken en welke je beter laat staan?

Heb het zelf nog nooit gedaan dus de term plukken is volgens jouw uitleg inderdaad slecht. I stand corrected.
Leuk wat je allemaal leert

Neem geen risico

“Mijn advies: als je niet precies weet wat je doet, moet je er niet aan beginnen. Je neemt ontzettend veel risico”, zegt boswachter Evert Thomas. Bij Staatsbosbeheer in Noord-Nederland geldt hij als de paddenstoeldeskundige.
Onlangs werden zeven mensen met vergiftigingsverschijnselen opgenomen in het ziekenhuis. Onder hen ook een gezin met twee kinderen in Groningen. Een van de kinderen is in afwachting van een levertransplantatie. Het gaat om asielzoekers. Daarom worden bewoners van asielzoekerscentra gewaarschuwd voor de gevaren van paddenstoelen die voor consumptie in het wild worden geplukt.

Klik om te vergroten...

Welke soorten paddenstoelen kun je eten?

Zelf zoekt Thomas ook geregeld een maaltje eetbare paddenstoelen bij elkaar, maar beperkt zich tot enkele bekende en dus veilige soorten. “Eekhoorntjesbrood, heksenboleet, cantharel, oesterzwam en sponszwam, verder ga ik niet. Ik eet geen champignons uit het wild. Jonge groene knolamanieten lijken op champignons, maar behoren tot de giftigste soorten.”
Tot zijn spijt ziet Thomas dat bepaalde gebieden nagenoeg volledig worden leeggeplukt. “Wij stimuleren het niet, maar als mensen voor eigen gebruik een champignondoosje plukken, dan moet dat kunnen.” Voor mensen die de behoefte voelen paddenstoelen uit de natuur te halen maar niet weten welke soorten veilig zijn, heeft hij een tip: “Hou het bij bramen of bosbessen.”

Klik om te vergroten...

Wil je het nu nog?

Eekhorentjesbrood is gemakkelijk te herkennen. Overigens even uitkijken of je geen overheidsdienaar ziet want grote kans dat naast een potentiële voedselvergiftiging ook nog een prent wegens stropen meekrijgt.

Van die van het bos blijf ik nog liever af want ik ken er niets van, maar de witte die in de weides groeien dat is een ander verhaal.
Als je nooit wilde paddenstoelen hebt gegeten dan mis je iets, de wilde hebben een heerlijke smaak, waar de gekweekte nagenoeg smaakloos zijn.

De plaatsing van dit onderwerp in de rubriek Kantine is wel erg toepasselijk.
Naast de champignons uit de super doe ik weinig met paddestoelen. Maar in het verleden was dat anders. M'n ex is Italiaanse en jaarlijks gingen we eind september/begin oktober naar Noord-Italie waar haar moeder begraven was. Daar knoopten we dan meestal een korte vakantie aan vast. Zo belandden we in een hotel annex restaurant onder Bolonga. Omdat m'n ex Italiaanse is en een keukenprinses was de kok niet bij haar weg te branden. Toen ze zei dat ze gek op paddestoelen was kregen we voor een paar dagen bij zowel de lunch als het diner gerechten waar paddestoelen in waren verwerkt. Het was heerlijk, alles lokaal geplukt, maar op een gegeven moment werd het me teveel. Dan bereik je een punt dat je naar McDonalds verlangt en moet ik erg ver van het pad zijn. Als een soort van wraak heb ik de kok geleerd hoe je bloemige Hollandse aardappels maakt en dat zal waarschijnlijk het enige moment in m'n hele leven worden dat ik een chef kok iets nieuws heb kunnen leren.

Alle paddestoelen zijn eetbaar, sommigen maar 1keer.

Elke paddestoel is maar een keer eetbaar. Daarnaast zijn sommige soorten maar een keer eetbaar.

ArtHarg zei:

Elke paddestoel is maar een keer eetbaar. Daarnaast zijn sommige soorten maar een keer eetbaar.

Klik om te vergroten...

correcte correctie bij een paddestoel die 2 keer eetbaar is krijg ik inderdaad wat vreemde associaties.

Ik pluk al 50 jaar paddestoelen (ja, plukken - met aandacht voor intact blijven het mycelium ;-)) en ook mijn kinderen zijn er mee opgegroeid, kunnen toch echt wel 3 soorten onderscheiden.
Wat zéker niet gegeten moet worden is 'ahh, maar niet'!'- de Amaniet (waarvan eentje, de groene knol amaniet is dodelijk). Die soortis bijna altijd giftig en moet je zéker kunnen herkennen.
Ik pluk voornamelijk Boleten, een soort waarvan Boletus Edulis - eekhoorntjesbrood - de lekkerste wordt genoemd.
Daar zijn veel soorten van - bijna allemaal eetbaar en makkelijk te herkennen.
Hanekammen - of Cantharellen zijn zwaar beschermd - die moet je eigenlijk helemaal niet oogsten.
Vroeger waren er zoveel, dat we er met zijn 6-en van konden eten na een zondagmiddag in het bos :-((

Hanekammen - of Cantharellen zijn zwaar beschermd - die moet je eigenlijk helemaal niet oogsten.
Vroeger waren er zoveel, dat we er met zijn 6-en van konden eten na een zondagmiddag in het bos :-((

Klik om te vergroten...

Rara.... waarom zouden ze nu op zijn en dus beschermd.....

Scheppie zei:

Rara.... waarom zouden ze nu op zijn en dus beschermd.....

Klik om te vergroten...

Eigen schuld! Dan hadden ze maar niet zo lekker moeten zijn! (wellicht dat ik daarom ook wel eens met een PETA shirt aan loop, People Eat Tasty Animals)

Bij eekhoorntjesbrood hoeft met niet af te snijden naar mijn weten. Normaal gesproken wel.

Gaaf man dit jaar heb ik +- 1 jutezak vol magere oogst normaal vele zakken vol. In polen is het cultuur ze massaal te plukken als uitje erg leuk en lekker.

Alleen boleten (en dan niet met de rooie buisjes... en de melkboleet sla ik ook over), de kastanje boleet met mate (vanwege cesium opname) en verder de rest alleen maar wat ik ook dezelfde dag opeet. Ik ga geen voorraden aanleggen e.d. dat vind ik te ver gaan. Kortom een seizoensextraatje.

Er zijn ook smakelijke Ammenieten maar zoals eerder geschreven je moet ze wel erg goed kennen. Boleten is een stuk makkelijker....

Vind ik ook Zuma. Ik pluk ook alleen maar boleten en in het voorjaar morieljes.
De boleten zijn ook uitstekend te drogen (in dunne plakjes snijden).
Morieljes zijn zelfs lekkerder na drogen en weer opnieuw weken.
Intussen zit ik in de Paddenstoelenstudiegroep van IVN Westfriesland en leer elke week bij (inclusief microscoopwerk).

zuma zei:

Alleen boleten (en dan niet met de rooie buisjes... en de melkboleet sla ik ook over).

Klik om te vergroten...

Met rode buisjes, dat is meestal de heksenboleet of één van zijn varianten en die zijn prima eetbaar. Ze worden blauw als je ze doorsnijdt en zijn vaak op de steel aan de bovenkant rood, dus bij de hoed. Hoeden bruinig en groenig. De hoed en vooral ook de buisjes worden direct beurs en donker als je erop drukt. Ik raad aan ze eerst 10 minuten te koken met zout en laurierblad, en dan te bakken met ui en dille. Echt heerlijk.

De satansboleet die ook rode buisjes heeft heeft een witte of lichtgrijze hoed en ruikt onfris. De steel daarvan is juist aan de onderkant rood, bij de grond. De satansboleet verkleurt nauwelijks, heel lichttjes blauw. Van de satansboleet krijg je flink last van je maag, maar dat gaat ook weer over. Je gaat in Nederland in ieder geval niet dood van een boleet.

Overigens zijn de soorten met gele buisjes en witte/lichtgrijze hoeden (wortelende boleet en pronksteelboleet) niet lekker. Ook schijnt er een vieze dubbelganger van het eekhoorntjesbrood te zijn met de naam bittere boleet, maar ik heb die nog nooit gezien.

Alle andere boleten zijn altijd eetbaar (inclusief de melkboleet), maar niet allemaal even geurig in de koekenpan als eekhoorntjesbrood (en de berkenboleet en populierenboleet). De meesten zijn het best als je ze kookt en inmaakt. Neem wel altijd een mesje mee, zodat je het mycelium niet beschadigt.