Duurzaamheid kastanjehout

Misschien is ook Robinia te overwegen, hier is een website van een stichting die zich bezighoudt met duurzaam hout met dezelfde naam ( gaat ook over andere houtsoorten) waar je informatie kunt vinden http://www.robinia.nl

of je neemt douglas danwel lariks.

Kastanje is iig erg duur lijkt me geen schuttingmateriaal...

robinia is duurzamer , sterker en wat goedkoper

Als men bedoeld kastanjehout van de tamme kastanje dan praat je over duurzaam hout.
Bij mijn tuinschuur zitten de windveren er al zo'n 30 jaar op zonder dat er sprake is van aantasting.
Hou er wel rekening mee dat er in tamme kastanje looizuur zit wat metaal aantast.
Als men gewoon kastanjehout bedoeld dan kun je dat beter niet voor buiten gebruiken, dat rot binnen 1 a 2 jaar volledig weg.

Kastanje hout, komt van de Castanea sativa.
Wat in de volksmond kastanje genoemd wordt, is Aescules

Ik weet niet wat IPE bij jullie kost, maar dat is een van de beste houtsoorten voor buiten werk, en ja Black Locust (robinia) en Honey Locust (Gleditsia) plus Osage Orange zijn heel goed voor palen in de grond, zoals gezegd word, "ze overleven twee paal holen”

Tamme kastanje (Castania) waar de noten van gegeten worden, is goed voor 60 jaar als het niet met de grond in aanraking komt, veel korter als het in de grond gaat.

De wilde kastanje is een heel ander species, Hippocastanum of wel Paarden kastanje is een hele andere soort hout en niet duurzaam.

Seek zei:

60 jaar, daar doe ik het voor

Ik wil graag een lage tuinmuur laten metselen met 2 meter hoge penanten om de 2 meter. De ruimte daar tussen moet ik dan nog invullen met hout. Ik heb al veel ideeen de revue laten passeren, het liefst niet al te duur of complex en eigenlijk ook liever geen tropisch hardhout. Het laatste idee is om rondhouten kastanje of robinia palen horizontaal te stapelen. Het hangt er van af of ik redelijk rechte palen kan vinden, of dat een succesvol idee is.

Klik om te vergroten...

Rechte palen kan best een probleem zijn, als je ziet hoe deze bomen groeien, er is niet veel recht aan die bomen, afgezien van de stam dan.



Maar als je genoeg keuze hebt

Seek zei:

Ha ha, gelukkig kunnen we hier wel redelijk rechte palen vinden:

Bekijk bijlage 16871

Dezelfde vraag over de duurzaamheid van deze palen heb ik aan een van die leveranciers gesteld, maar ik krijg geen antwoord. Moeilijk zeker.

Klik om te vergroten...

Die palen in jouw foto lijken wel iets anders te zijn dan Robinia, althans de Robinia die hier in Canada groeit, die heeft dikke schors met zware richels er over, kijk maar eens naar de schors van die takken in mijn vorige foto.

En dat Robinia hout is echt groen-geel van kleur, even een paar foto’s opzoeken, een foto van de schors en een van mijn voor-gedraaide schalen, waar ik twee rode cirkels op heb gezet, die 3 schalen weet Ik zeker dat het Robinia hout is.

Bij palen van zowel Robinia als Kastanje heb ik toch zo mijn twijfels bij de duurzaamheid ervan. Er zal meer spint dan kernhout zijn bij deze palen Van Kastanje weet ik dat rondhout gekweekt werd, of word, als meerjarig hakhout. Men plant Kastanje aan als bos maar na verloop van tijd zaagt men alle bomen af op een 20cm boven de grond, op de boomstronken gaan het volgende jaar een boel nieuwe scheuten ontspruiten welke men verschillende jaren laat groeien. Eens de scheuten een diameter hebben van ongeveer een 80mm word het hele perceel kaal gehakt en kan de cyclus opnieuw beginnen.
Hier in de streek waren vroeger veel van die perceeltjes, het (gekliefde) hout werd meestal gebruikt om gevlochten omheiningen van te maken of als boerengeriefhout.

Voor beide houtsoorten geld wel dat een paal gezaagd uit de stam van de boom zeker meer dan voldoende duurzaam gaat zijn bij grondcontact. De takken of jonge scheuten daarentegen zullen hier minstens twee klassen lager scoren denk ik.

Mvg,

André

Het hele idee van de duurzaamheid van kastanjehouten palen komt van de werkwijze die boeren vroeger hanteerden. Dan werd het deel van de paaltjes dat de grond inging in een nagloeiend vuurtje gelegd tot de buitenkant verkoold was. Dat hielp uitsteken tegen verrotten onder de grond en weerde ongedierte af. Was althans in de Fryske Wâlden een gebruik.


Fons

Dat zelfde verhaal vertelde een leraar tegen ons, 45 jaar geleden in Rotterdam.

Ik ben ooit in Frankrijk op een archeologische opgraving geweest. Aan de hand van de houtskool putten konden ze de maat van de huizen opmeten. Zie maar eens hoe deze oude techniek niet vergeten is/word. Het is een heel ouderwetse manier van verduurzamen.