Bescheiden begin!

Ziet er al goed uit

Edit: koud verlijmd dus

Laat ik dan zo zeggen als je de boel gaat bekleden met stof zet er dan maar een paar messing spijkertjes in.... En stukje opbouwende kritiek: mooie gelijke plankjes. Dat is op zich al een kunst voor beginners om gelijke afmetingen te maken.

Mooi en proper gedaan!

Hoosterw zei:

Ik zat inderdaad al te twijfelen om er een paar spijkertjes zonder kop in te zetten voor de zekerheid.

Klik om te vergroten...

Als je wil dat het langer meegaat dan een paar jaar dan is dat wel aanbevelingswaardig. Mocht de verbinding los laten, wat het zeker gaat doen op een moment dan valt het niet gelijk uitelkaar.

zuma zei:

Als je wil dat het langer meegaat dan een paar jaar dan is dat wel aanbevelingswaardig. Mocht de verbinding los laten, wat het zeker gaat doen op een moment dan valt het niet gelijk uitelkaar.

Klik om te vergroten...

je ziet weer beren op de weg, heb er een staan van zo'n 30 jaar oud, geen spijkertje erin en geen lijmnaad los.

Zo te zien gebruik je een D2 lijm, sneldrogend. Op zich een goede en sterke lijm maar omdat je kops en langshout met elkaar verbind zal dit het zwakke punt zijn. Het is goed mogelijk om dit te doen, eerst het kopse hout insmeren, daarna het langshout, vervolgens nogmaals het kopse hout en dan onder druk (klemmen) verlijmen. Door 2x het kopse hout in te smeren trekt er eerst een klein laagje in het hout, het tweede laagje zorgt voor de hechting.
Het ziet er mijns inziens allemaal goed uit, zeker voor een eerste werkje. Heb je zelf de sponning gefreest voor de bodem ? Zo ja, dan was het mogelijk geweest om met hetzelfde gereedschap een betere hoekverbinding te maken. Ach, volgende keer toch !

Koud verlijmen zonder verbindingen gaat problemen geven, dat zou ik ook niet zo gauw doen. Misschien een kleine schroef (dia 3,0) en daarna een prop in een andere houtsoort om ook wat gedetailleerd effect eraan te geven? Iets van wengé of coromandel zou wel leuk staan.

Ziet er erg mooi uit. Maar ik zou toch de verbinding ook versterken. Je hoeft daarom je gedane werk niet weg te doen. Je kan er spijkertjes of misschien - als het latje niet te fijn is - er een fijn deuveltje in tikken.

Dat is grappig. Ik ben moeilijk van weggooien zodat ik een aardige verzameling restjes heb. Ik probeer dingen te verzinnen om die restjes te verwerken in iets zinvols. En zo'n ouderwetse naaibox was één van de zaken die boven kwam borrelen. Ik zou het dan gaan gebruiken voor de opslag van kleine electronische componenten.
Ik volg de vorderingen, het begin ziet er veelbelovend uit. Dat van die hoekverbindingen kan ik wel een beetje onderschrijven. Met een hoekje uit beide einden, zoals je de groef voor de bodem maakte, geeft je al meer lijmoppervlak.

De koude verbindingen kan je ook inzagen en er een latje inlijmen. Er zal vast een naam voor deze techniek zijn Dit kan er erg mooi uitzien, vooral met een contrastkleur.

Maar er wordt heel veel koud verlijmd, ik zie niet in waarom dit op den duur los zou gaan. Overigens ben ik zelf geen fan van de sneldrogende D2 lijm, mijn ervaring is dat deze slechter plakt dan de normale.

In het Engels heet het spline joints wat bijtel noemt. Ze zijn idd sterker omdat je een groter lijmoppervlak krijgt.


Hier een fimplje: http://www.youtube.com/watch?v=qGWc4zdWmnQ