@ Heckemann, dat zijn wel regeltjes die wij bedacht hebben, daar hebben zij niet om gevraagd. Maar ook die mensen willen graag een boterham, hun kinderen naar school sturen etc. Dus geef ze eens ongelijk, als ze maar een beetje aan beheer doen en herplanten. Ik ben recent een paar keer in Birma (Myanmar) geweest en er is wereldwijd veel te doen om de handel in teak te reguleren, maar het grootste deel van het teak wat gekapt wordt in Birma gaat naar China, buiten alle regels om en niemand durft daar van te zeggen. Men haalt daar overigens de teakbomen met olifanten uit het bos om zo weinig mogelijk te beschadigen. De nieuwe boompjes die daarna aangeplant worden, groeien in een bos sneller en rechter naar boven (zonder takken) omdat daar meer licht is.
Ongeveer 6% van de houtkap in regenwouden is voor de daadwerkelijke houtproductie, de overige 94 % wordt gewoon opgebrand om plaats te maken voor palmolie -en sojaplantages.
Ik heb er helemaal geen moeite mee dat zulke bomen geveld worden, als er maar weer aangeplant wordt. De wereld is geen museum..
jaap
Dat ben ik met je eens Jaap, ik geef die mensen ook geen ongelijk. Wie ik ongelijk geef zijn degenen die er op ongepaste of illegale wijze veel geld aan verdienen en dat geld dan niet eens ten goede laten komen aan een (hun) gemeenschap (vergelijk het met meneer Rutte die de gasopbrengsten voor privedoeleinden gebruikt) Natuurlijke rijkdommen zijn algemeen bezit, vind ik. De "zij" waar je het over hebt zijn vaak niet eens op de hoogte van "onze" regeltjes en je kan ze dat ook niet kwalijk nemen.
Neemt allemaal niet weg dat er in rap tempo over de hele wereld bos verdwijnt, inderdaad voor een groot deel tbv landbouw (maar dat is weer een heel andere discussie), en daar wordt in veel gevallen dus gewoon niets voor terug geplant. Hier in Europa is dat een paar honderd jaar geleden ook gebeurd (Holland betekend Houtland, tenslotte) maar toen wist men niet beter. Nu wel, dus regulering is in mijn optiek wel degelijk nodig om te voorkomen dat alles nog sneller leeggetrokken wordt. Nog belangrijker dan die regulering is ontwikkeling, denk ik, mensen leren hoe een bos (natuurlijke hulpbronnen in het algemeen) op verantwoorde wijze geld kan opleveren. Maar dat zijn trajecten die tijd nodig hebben. Als je honger hebt wacht je daar niet op, dat zou ik ook niet doen.
Dat er projecten zijn die op verantwoorde wijze aan bosbeheer doen, dat klopt. Het zijn er echter maar weinig. In het verleden liep ik vaak tegen dit soort projecten op die terecht vol trots werden getoond. Als je dan even doorreed kwam je weer terecht in kale gebieden zonder enig toezicht. Ik ben tamelijk cynisch geworden in die periode, ook al omdat de meeste controleurs nooit even doorreden....
Een boom die er aan toe is om gekapt te worden mag van mij gekapt worden, als het op een verantwoorde manier gebeurd. Maar ik ben wel zo'n emotioneel mens dat ik het altijd een triest gezicht zal blijven vinden. Hoe mooi ik het hout zelf ook vind.
Vorige week was mijn zusje uit Brazilië hier op bezoek. Haar buurman daar is makelaar in bedrijfsgronden, onder andere actief in het exploreren van nieuw terrein. Als hij grond tot ontwikkeling wil brengen regelt hij dat via via, met wat smeergeld hier, wat cadeautjes daar, voor de regeringsbobo's op niveau. Vergunning wordt verleend, de kaalslag begint en er wordt een fabriekspand gebouwd voor Neslé. Eventuele winst die gemaakt wordt vloeit richting aandeelhouders.
De gemiddelde Braziliaanse boer die zelf een stukje land ontgint word daar met veel vertoon van geweld vanaf geschopt door politie omdat het tegen de (internationale) regels is.
Dit als voorbeeld uit de recente praktijk. Hier heb ik dus een gruwelijke hekel aan en het is de regel. Niet de uitzondering.
Groet, Rob.
