Mijn werkplaats in wording
- Onderwerp starter hansoosting
- Startdatum
-
- Tags
- werkplaats
Mooi werkbankje , met een flinke massa die zit ruim boven de 100 KG kan je lekker op schaven die van mij is te licht die beweegt een tikkie teveel mee , dat moet ik op de een of andere manier oplossen.
En ik zie zaagplankje(ben er niet zeker van) en een eigen gemaakt hammertje (TOP) in het bakje op de grond .
En ik zie zaagplankje(ben er niet zeker van) en een eigen gemaakt hammertje (TOP) in het bakje op de grond .
Waarom zou hij z'n beitels daar niet op slijpen? Er zijn ongetwijfeld betere stenen, maar zelfs op die steen is het echt goed te doen.
Heb mijn beitels jaaaaren geslepen op zo'n goedkoop slijpsteentje uit de LIDL, gaat nog altijd mee trouwens.
De manier waarop je slijpt is natuurlijk wel heel erg belangrijk, ik koel enorm vaak m'n beitel af tijdens het slijpen, wegens grotere kans op verbranding.
Groeten,
Steven
Dat is een mooi slijp systeem! en zo te zien is er mooi wat ruimte in uw werkplaats.
Ik dacht ook aan een zaag plankje rechts op de werkbank. ik vind een aan de werkbank geschroefd plankje alleen wat handiger, die beweegt minder makkelijk mee bij het zagen
En Steven: Het verbranden van de beitel, is dat het verschijnsel van de kleurverandering op het ijzer? waarom moet dat voorkomen worden?
Ik dacht ook aan een zaag plankje rechts op de werkbank. ik vind een aan de werkbank geschroefd plankje alleen wat handiger, die beweegt minder makkelijk mee bij het zagen
En Steven: Het verbranden van de beitel, is dat het verschijnsel van de kleurverandering op het ijzer? waarom moet dat voorkomen worden?
Ik slijp de beitel inderdaad op de rechter, meest fijne steen. Daarna wordt hij gewet op een fijne Japanse steen (met de hand) en zo goed scherp gehouden. Alleen af en toe hoeft hij op de machine. Inderdaad wel rustig en lichtjes werken om de beitel niet te laten verbranden.
En ja, in de la op de grond ligt inderdaad mijn zelfgemaakte hamer; essen steel en beuken kop. Andere hulpgereedschappen die ik heb gemaakt zijn een zaagplankje (vast te klemmen tussen de bankhaken), een futselplank, een versteksteekklos, en een kruishout. Allemaal leuke werkjes.
En ja, in de la op de grond ligt inderdaad mijn zelfgemaakte hamer; essen steel en beuken kop. Andere hulpgereedschappen die ik heb gemaakt zijn een zaagplankje (vast te klemmen tussen de bankhaken), een futselplank, een versteksteekklos, en een kruishout. Allemaal leuke werkjes.
Laatst bewerkt:
@ Haye Galema;
als de beitel verbrand(dus als hij verkleurd) dan verliest het zijn hardheid.. dus komen er sneller bramen aan.. als je eenmaal je beitel goed hebt verbrand, dan blijft hij
bijna altijd doorverbranden met de volgende keer slijpen.. dit moet dus ten alle tijden voorkomen worden.. hoe fijner de steen, hoe makkelijk hij verbrand door vrijwingsoppervlak.
gewoon rustig slijpen dus, en met blote handen, zodat je kunt voelen hoe heet de beitel wordt.. ik zelf heb mijn beitels altijd met de rechterhand bij het heft, en de de linkervingers houden de beitel vlak op de slijpsteun. zodra deze dan te warm word, koel ik hem af in water, en leg ik hem even weg. dan pak ik een andere beitel die geslepen moet worden, en zo ga ik heen en weer.. eigenlijk hoef ik mijn knappe steekbeitels nooit langer dan 10 sec. te slijpen op de fijne witte steen, want er zitten nooit dikke bramen aan.. mijn hak en roeg beitels daarentegen die ik ook mee neem op klus, en werkelijk alles mee hak, die moeten vaak eerst op de grove grijze steen, tot er geen bramen meer aan zitten, en een recht snijvlak is verkregen, een daarna op de witte fijne steen, tot er een gelijkmatig slijppatroon is ontstaan.. daarna wetten op japanse watersteen.. ik kan het haar van me arm ermee afscheren zo scherp..
mvg rick
als de beitel verbrand(dus als hij verkleurd) dan verliest het zijn hardheid.. dus komen er sneller bramen aan.. als je eenmaal je beitel goed hebt verbrand, dan blijft hij
bijna altijd doorverbranden met de volgende keer slijpen.. dit moet dus ten alle tijden voorkomen worden.. hoe fijner de steen, hoe makkelijk hij verbrand door vrijwingsoppervlak.
gewoon rustig slijpen dus, en met blote handen, zodat je kunt voelen hoe heet de beitel wordt.. ik zelf heb mijn beitels altijd met de rechterhand bij het heft, en de de linkervingers houden de beitel vlak op de slijpsteun. zodra deze dan te warm word, koel ik hem af in water, en leg ik hem even weg. dan pak ik een andere beitel die geslepen moet worden, en zo ga ik heen en weer.. eigenlijk hoef ik mijn knappe steekbeitels nooit langer dan 10 sec. te slijpen op de fijne witte steen, want er zitten nooit dikke bramen aan.. mijn hak en roeg beitels daarentegen die ik ook mee neem op klus, en werkelijk alles mee hak, die moeten vaak eerst op de grove grijze steen, tot er geen bramen meer aan zitten, en een recht snijvlak is verkregen, een daarna op de witte fijne steen, tot er een gelijkmatig slijppatroon is ontstaan.. daarna wetten op japanse watersteen.. ik kan het haar van me arm ermee afscheren zo scherp..
mvg rick