vaas robinia

Een vaas uit Robinia, met een dreigende rotte kern die nu slechts een bruine verkleuring is, met een interessant stippenpatroon.
Hoogte 41 cm, boven 15 cm opening, onder 17,5 cm breed, grootste breedte zo'n 20 cm, wanddikte van 2 mm boven tot 8 mm onderaan, de bodem is zo'n 15 mm dik. Omdat de kern er niet inzit, droogt hij eigenlijk zonder vervormen, de bovenkant is nog zuiver rond.


Aan de andere kant een klein vlekje splinthout. De vorm van de vaas lijmt misschien wat plomp, maar ik was bang dat als ik de boven- en onderkant verder verjongde, de bruine streep ook zo'n vlekje zou worden.


De binnenkant. Erg glad, maar visueel niet helemaal perfect.


Om te zorgen dat de vaas iets boven het oppervlak lijkt te zweven, zodat hij niet heel erg massief op tafel staat, heb ik er een klein voetje (2mm) onder gedraaid.

Wel, hij staat al twee weken binnen, dus ik verwacht eigenlijk dat hij inmiddels droog is.

Voor de buitenkant een 'gewone', dat lijkt me niet zo moeilijk, voor de binnenkant eerst uitboren tot onderin met een grote (MK4 x 48 mm x 500 mm) metaalboor in stapjes, dan verder uithollen met een zelfgebouwde beitel opgebouwd uit een rechte hss haak van Jo Winter, een metalen staaf van 25 mm rond x 130 cm lang en een klein plaatje uit 6 mm gehard staal boven de haak als spaanbegrenzer, zodat er niet gehapt wordt onderin de vaas als ik niet meer kan zien wat er gebeurd.

Verder natuurlijk een leunspaan die diep in de vaas komt en de haak goed scherp houden, en dan gaat het wel. Ik bleek niet eens een bril nodig te hebben.