ongelukjes

Hubert.

Actieve deelnemer
21 mei 2008
300
0
Krimpenerwaard
Geen foto's :D

Was vanmorgen nieuwe beitels in m'n vlak/vandiktebank aan het stellen en was bezig met het aandraaien van een boutje met een steeksleutel.
Toen opeens de steeksleutel van het boutje schoot en m'n middelvinger tot aan het eerste kootje in de beitelas vloog :oops:
Het bloed spoot in het rond en ik trok een keukenrol om m'n hand. Een bevriende EHBO-er heeft er een drukverband omgelegd.
Nu zit ik lekker met m'n middelvinger in de lucht, het gebaar wat ik nu continu maak geeft ook wel aan wat ik van het steeksleuteltje vind :evil:

Wat heb jij tot nu toe aan verwondingen? :)
 

Ad de Crom

Actieve deelnemer
17 aug 2008
702
0
addecrom.hpage.com
Hubert, ik dacht dat alleen automobilisten hun middelvinger opsteken, maar ik heb het mis.
Tja, een ongelukje zit in een klein hoekje, bad luck zou ik zeggen.
Tot nu toe mag ik het afkloppen. Heb het wel meegemaakt dat er een segment losschoot terwijl ik aan het draaien was, en het luchtruim koos, dit was mijn eigen schuld omdat ik te weinig tijd had genomen om de lijm goed te laten drogen, zo te ongeduldig. Dat wordt ook afgestraft. Heb er wel van geleerd om overal te tijd voor te nemen, en niets te overhaasten.
Voel je dat je na een aantal uren moe begint te worden, gewoon ermee stoppen, en de volgende dag weer vrolijk en fris aan het werk.
Hoop dat je vinger weer snel beter wordt.
Groetjes, Ad
 

jokke

Actieve deelnemer
10 jul 2009
477
20
Tja, als ik mijn schaafmessen vervang heb ik steeds een slechte handdoek bij mij om over de messen te leggen als ik de bouten aantrek. Ook maar sinds ik me er eerst eens aan gesneden had... (maar gelukkig niet zo erg!)
Ik heb eens een stukje vinger afgeschaafd omdat iemand me grote dikke berkenkrullen vroeg om paddestoelen op te kweken. En dus: snel schaven en veel afnemen. Iets te veel afgenomen... Maar je ziet er nu weinig of niets meer van. Het was gelukkig niet tot op het bot.
Verder heb ik ook eens in de zaag gezeten van een verstekzaag met boventafel, aan de kant waar deze uit de tafel komt. Iemand had mijn spouwmes gepikt!!! En van boven gezien zie je dus bijna niet dat er geen spouwmes opstaat als de zaag draait. Ik dacht dus dat mijn blokje hout tegen het spouwmes lag... niet dus...

Ik sta al 15 jaar dagelijks tussen de draaiende machines dus alles in acht genomen denk ik dat ik niet mag klagen. Mijn ongelukje met mijn schaafmachine heeft mij veel geleerd!
 

Renault

Post veel
14 jun 2009
1.040
5
Ik heb ooit met mn vinger in de lintzaag gehangen. Moest een hele hoop latjes grof afkorten. Op een gegeven moment ging ik met mn rechterhand naar mn linker en toen was het raak met mn wijsvinger. Gelukkig was het grotendeels mn nagel dat eraf was en zie je er nu niks meer van.
En een keer met de stationaire bandschuurmachine. 'T blokje hout was eigenlijk te klein en schoot weg, toen kwam de middelvinger met zn volle lengte tegen de band. Daar zit nou wel een flink litteken. (hubert, wat is het toch met die middelvingers altijd :lol: )
Maar goed, haastige spoed is zelden goed. Ik heb er wel een hoop van geleerd.
 

jokke

Actieve deelnemer
10 jul 2009
477
20
Heb ooit iemand gekend die na een werkcarierre aan de freesmachine aan één hand nog enkel zijn middenvinger had. "Meer hebt ge niet nodig!" Lachte hij... En zijn vrouw is nog steeds gelukkig... :lol:
 

WR1944

Oud hout
Behalve een paar dingen , die net goed gingen, heb ik als hobbyist gelukkig nauwelijks lijfelijke beschadigingen opgelopen. Ik heb in de scheepsbouw gewerkt en daar heb ik de nodige mensen gezien met stevige verminkingen.
Als kind was ik al flink in de weer met allerlei gevaarlijke en vooral scherpe voorwerpen als messen en beitels. Dat gaf regelmatig een bloedbad, maar alles groeide weer aan in z'n originele vorm. Uit die tijd heb ik nog steeds een paar flinke lidtekens.
De lessen uit het verleden hebben me wel een stevig ingebouwd gevoel voor veilig omgaan met gevaarlijke zaken bijgebracht. Ik ben dan ook fanatiek op het gebied van veilig werken. Altijd van je af werken, de werkstukken goed vastzetten, scherp gereedschap gebruiken, niets overbelasten en ga zo maar door. Vaak doe ik het al zonder me er bewust van te zijn.
Met veilig werken hoop ik nog lang van m'n hobby te kunnen genieten.
 
J

joso

Guest
Tja,

een bekend gezegde, een ongeluk zit in een klein hoekje ...,
Wat ik kan bevestigen.
Ondanks mijn aandacht voor een veilige omgang met gereedschap en materiaal ging het mis.
Momenteel een eiken houten splinter in mijn vinger.
Probeer al ruim een week met trekzalf er vanaf te komen.
Trouwens de dokter heeft het te druk met de Mexicaanse griep (held die ik ben ...)
Ook hier is geduld belangrijk, wachten tot ie eruit komt zetten. Een stukje maar, dan pak ik hem wel.
(reeds een stukje afgebroken, ongeduldig geweest).
Maar ja. Ik wil er vanaf van die pleister om mijn vinger. En af en toe een pijnlijke stoot ertegen.

Iemand nog suggesties ?
Behalve dan een heet (!) badje Soda/Biotex. Dat lukt wel enkele dagen, maar niet vol te houden.

Alvast bedankt
 

rickkoorman

Blogger
9 nov 2008
5.370
4
47
zwolle
oeii splinter in vinger. dat zijn van die "kleine"problemen die enorm zeer kunnen doen. grote splinters zijn altijd erg moeilijk te verwijderen, is ook vaak geen doe-het-zelf klus. 4 jaar geleden heb ik gesloten de haakse slijper maar eens op mezelf uit te testen. bij het openslijpen van de roef van een bootje schoot de slijptol terug en belandde in mijn knie. veel pijn, geen bloed. wondje zat dicht geschroeid. :x

tja het blijft een kwestie van goed opletten en niet te snel willen werken

rick
 

zuma

Post veel
20 jan 2009
974
2
Gouda
joso zei:
Tja,

een bekend gezegde, een ongeluk zit in een klein hoekje ...,
Wat ik kan bevestigen.
Ondanks mijn aandacht voor een veilige omgang met gereedschap en materiaal ging het mis.
Momenteel een eiken houten splinter in mijn vinger.
Probeer al ruim een week met trekzalf er vanaf te komen.
Trouwens de dokter heeft het te druk met de Mexicaanse griep (held die ik ben ...)
Ook hier is geduld belangrijk, wachten tot ie eruit komt zetten. Een stukje maar, dan pak ik hem wel.
(reeds een stukje afgebroken, ongeduldig geweest).
Maar ja. Ik wil er vanaf van die pleister om mijn vinger. En af en toe een pijnlijke stoot ertegen.

Iemand nog suggesties ?
Behalve dan een heet (!) badje Soda/Biotex. Dat lukt wel enkele dagen, maar niet vol te houden.

Alvast bedankt

Een diepliggend splinter moet je gewoon even zelf (laten) uitbouwen. Mocht je zelf een scalpel hebben dan ben je wat sneller klaar maar ik acht die kans klein. Dus ik begin met de huis- tuin en keuken methode:

Men pakt een stevige maar dunne naaigaren naald en bgint langzaam maar zeker de splinter vrij te pulken. Gewoon 'graven' in je huid. Je krijgt daardoor een onregelmatig wondje die door zijn onregelmatigheid eigenlijk best wel makkelijk weer geneest. Wel even de naald ontsmetten en na het verwijderen van de splinter even een sodabadje.

Met een scalpel doe je eigenlijk hetzelfde, dus niet snijden maar schrapen, pulken. Neem een klein opzetmesje. Voordeel van een scalpel is dat het wat sneller gaat. Maar nogmaals niet snijden want dan is ht risico dat je te snel te diep gaat een stuk groter.

Je graaft in principe zover dat je de splinter echt goed kan pakken met een pincet. Breekt de splinter weer af dan weer verder 'graven'.
 

ArtHarg

Post veel
9 jan 2009
1.810
1
Den Haag
www.artharg.nl
joso zei:
Momenteel een eiken houten splinter in mijn vinger. [...]Iemand nog suggesties ?
Als je weet in welke richting hij zit én hij zit niet al te loodrecht kan je hem er met een mes uitschrapen: neem een scherp mes, zet het met de snede loodrecht op je huid en schraap in de richting vanwaar de splinter is binnengedrongen. Niet trekken aan het mes, want dan heb je weer een ander probleem (al kan je dan misschien ook meteen de splinter eruit snijden :) ). Snelle schraapbewegingen maken. Dit werkt vooral goed bij de wat kleinere splinters. En bij cactusnaalden, doornen, insectenangels etc.

Bij een grotere splinter heb je te weinig grip. Die zuigt vacuum in de wond. De truc daar is om het mes juist aan de onderkant van de splinter te zetten zodat je hem iets optilt, de splinter met je duimnagel vastzet en dan niet "trekt" maar meer heel voorzichtig het idéé van trekken aanbrengt. Nét een klein beetje trekkracht uitoefenen zonder echt te bewegen. Als het goed is komt de splinter er dan langzaam uit. Daarna even goed desinfecteren (je vinger, niet de splinter).

Arthur
 
J

joso

Guest
Rick, Zuma en Arthur,

dank jullie voor de support en adviezen !

En jawel, ik heb een scalpel en ga vandaag of morgen eens graven, zoals omschreven.
Ik zal jullie laten weten hoe deze "bevalling" is verlopen.

Groeten,

Jos
 
J

joso

Guest
Gelukt !

Gisteravond zitten schrapen met een scalpel en wroeten en graven met een naald.
Was er toch wel een uurtje mee zoet.
In eerste instantie ging ik vooral zoeken naar de splinter.
Maar je ziet van alles, maar geen splinter ....

Toen op mijn gevoel zitten peuren en schrapen op de plek waar de splinter zou moeten zitten.
Je voelt het ook wel, waar hij zit.
En toen zag ik een zwart puntje. Met de naald trok ik hem er zo uit.
Soda badje, Betadine op de wond en een pleister erop. Een opluchting.

Geweldig dit forum en die reacties en tips.
Ik ben er erg positief over.

Jos
 
J

joso

Guest
Nou ja Rambo, valt wel mee hoor.
Het is eigenlijk een rationele afweging.

De splinter begint aardig te zeuren na ruim een week en het weerhoudt me er van om vrijelijk met mijn handen te werken. Een paar keer stoten tegen die plek, niet fijn.
En dat gedoe met soda badje en/of trekzalf. De wond gaat steeds iets meer openstaan en er komt wat vuiligheid uit. Hoe lang gaat dat duren ?
Daarbij de dokter gaat me ook gewoon pijn doen. Dat gaat dan misschien iets vlotter (ik mag het hopen), maar voelen zal ik het.
Dus.

Groeten,

Jos
 

WR1944

Oud hout
Ik heb precies dezelfde werkwijze. Soms zit er een minuscuul hout- of metaalsplintertje in je vel. Soms is het bijna niet te zien, maar bij sommige bewegingen van je hand of vinger is het behoorlijk irritant. Dan zit ik net zo lang te peuteren met een naald, pincet of scalpel tot het er uit is. De scalpel is nog uit de tijd van vóór de CAD, toen er nog met inkt op calque werd getekend.
 

Houthasses

Actieve deelnemer
22 okt 2010
589
1
www.youtube.com
Mooi, hier is al een topic over.

Net een onhandige actie gehad, verdomme.. :evil:
Jats ik zo een handblijl in mn voet, dwars door de werkschoen en stevige sok heen, +- halve centimeter in het vlees, stukje achter de grote teen. Zo scherp was de bijl dat ik pas na enkele ogenblikken doorkreeg dat ik geraakt was, en werd al snel vochtig in m'n schoen.
Dom bezig, werkstuk niet goed vastgezet, en mijn voet zat in de vuurlinie. Maakte zittende op een stoel met het werkstuk op de grond voor me een harde slag en de bijl ketste hard af naar rechts in mn schoen. :roll:

Wond was redelijk diep, en ong 3cm breed. Kon geen pezen e.d zien dus zelf maar ge-ehbo'ed. Dichtknijpen totdat het bloeden minder (jeu kwam er rap uit zeg) werd en daarna jodium, gaaskompress met licht drukverband eromheen. Zit nu met pootje omhoog om de wond te ontlasten. Niet echt pijn en het bloeden lijkt gestopt. Even in de gaten houden mb infecties..

Tenminste een voordeel van goed gereedschap, tis zo scherp dat wonden vaak 'netjes' zijn.

Anderen nog nieuwe verhalen waar we van kunnen leren?
 

jpandriesse

Oud hout
17 nov 2009
3.113
365
Het land van Maas en Waal
Zo heb ik ook ervaring met een scherpe afketsende handbijl. resultaat was dat deze net onder mn knie in mn been belande, maar gelukkig niet al te diep, maar keek wel op het bot. Ook ik had het niet door, pas toen men mij er op wees dat mn hele broekspijp donker geworden was. Ben er toch wat voorzichtiger mee geworden.
 

ArtHarg

Post veel
9 jan 2009
1.810
1
Den Haag
www.artharg.nl
Wouter, een halve centimeter diep en drie centimeter breed is wel iets om even na te laten kijken. Zeker in de buurt van je grote teen. Omdat het nogal hevig bloedde is er een kans dat je een (slag)ader hebt geraakt. En zo'n diepe wond moet waarschijnlijk gehecht worden. Niet te lang mee wachten, de wond moet vers zijn om goed dicht te groeien.

En: voor de volgende die deze pech heeft: een wond waarmee je naar de dokter gaat niet desinfecteren met jodium. De arts kan de wond dan niet goed meer beoordelen.

Sterkte, hopen dat het snel geneest!

Arthur
 

Deze plek is voor toekomstige tekst. Door nu alvast deze kolom te activeren blijft de kolommen structuur ongewijzigd en de lezerservaring hetzelfde als er hier content geplaatst gaat worden.

Hier kan straks ook info geplaatst worden.