Hallo iedereen,
Inmiddels al enige tijd niks meer van mijn laten horen. Voor de zomer vakantie ben ik een aantal periodes druk geweest met mijn eindwerkstuk en stage periodes. In die tijd heb ik alleen nog maar wat kleine werkstukjes kunnen maken op mijn draaibank. In de zomer ben ik net als vorig jaar met de vliegende meubelmakers weggeweest. Wederom een super ervaring. Eventueel kan ik nog wel een reisverslag schrijven voor de geïnteresseerde.
Dat is nu allemaal verleden tijd. Deze week ben ik begonnen met werken bij een oud stage bedrijf waar ik het onwijs naar me zin heb. Alle projectjes die ik nog moet doen, heb ik nu in de weekenden en in de uurtjes buiten het werk om weer tijd voor. Tenminste, je komt toch altijd tijd te kort. Hebben we allemaal last van.
Ik heb deze week dan eindelijk de foto's ontvangen van mijn eindwerkstuk, gemaakt door een fotograaf bij ons op school. Vandaar dat ik jullie nu wil laten zien wat ik gemaakt heb.
Afgelopen jaren ben ik mij steeds meer gaan interesseren in vloeiende en organische vormen. Ik kwam met toeval een plaatje op internet tegen op het moment dat wij inspiratie aan het op doen waren voor een eindwerkstuk. Het ging om een foto van een dressoir kastje van Edward Johnson. De volledige kast bestaat uit bobbels en daarnaast kun je zien dat het framewerk een behoorlijke ronding heeft. Ik was in een opslag verkocht en wilde graag zo zelfde soort iets gaan proberen voor mijn eindwerkstuk. Een aantal leraren waren iets minder enthousiast en wezen mij op het mogelijke tijdstekort. Echter werd ik eigenlijk nog gemotiveerder om er mijn eigen draai aan te geven, dat ik research ben gaan doen. Al snel kwam ik er achter dat Edward waarschijnlijk een 3d fineer heeft gebruikt. Een techniek die duur is en bij ons op school ook eigenlijk niet mogelijk is. Volgens een leraar konden we de bobbels wel op de cnc machine maken, maar daar ben ik absoluut geen fan van. Ik wilde graag alle bobbels met de hand gaan maken. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een makkelijk te bewerken houtsoort, die een lichte kleur heeft, een onopvallende tekening heeft en na het verlijmen haast niet ziet dat het paneel uit meerdere delen bestaat. Een lastige opgave, maar Abachi leek mij de beste houtsoort hier voor. Daarnaast was het makkelijk om aan dikke delen te komen. Ik wilde in de dikte namelijk geen delen op elkaar lijmen om vervolgens tijdens het maken van de bobbels in een ander deel te komen en hierdoor een opvallende vlek te krijgen.
Voor het lijstwerk wilde ik een bijzondere houtsoort gebruiken, die ik tijdens mijn stageperiode een keer voorbij heb zien komen als fineer. Het gaat om Tineo, een appelhoutsoort. Het is behoorlijk hard, wat niet erg gunstig was maar het in wel super mooi af te werken en de donkere vlammen in hout zijn sowieso helemaal geweldig.
Ik had de meeste problemen inmiddels opgelost en na het maken van de werktekening aan de slag gegaan in de praktijk. Het ging niet erg vlot, ben nog een tijdje ziek geweest waarbij ik vaak naar het ziekenhuis moest voor controle en mocht me niet al te hard inspannen. Daarom had ik al snel wat achterstand waardoor mensen nog meer begonnen te twijfelen of het wel ooit af kwam en ik van binnen eigenlijk nog meer begon te genieten. Ik dacht, wacht maar ik maak me gewoon een paar weken goed kwaad en dan is het af. Achteraf zijn die laatste paar weken voor de expositie behoorlijk druk geweest. Het maken van de bobbels ging toch wat moeizamer dan ik had gedacht. Ik heb hiervoor een slijptol met speciale houtsnijdschijf gebruikt. Vooral de laatste paar dagen alles schuren tot alles perfect was, was een gigantische klus. Tijdens een eindbeoordeling een paar weken voor de expo, stond hij opeens in elkaar en bijna af op school. Hij trok al gelijk bekijks, iets wat ik van het begin af aan al heb willen bereiken. Een leraar vroeg zich nog wel af wat ik met de binnenkant wilde gaan doen, aangezien er geen legplank o.i.d in zat. Hij heeft me er dan uiteindelijk van overtuigd om een legplank te maken. Ik vond een normale legplank niet bij dit bijzondere dressoir passen en besloot daarom dezelfde stijl door te voeren. Daarnaast heb ik een uitsparing gemaakt voor de naar binnen komende deurtjes, die tegelijkertijd als stop dienen.
Het laatste issue was de manier van afwerken. Hier kun je toch behoorlijk mee de mist in gaan. In heb meerdere testjes gedaan en heb uiteindelijk toch voor olie gekozen. Het grootste probleem was om het Abachi niet 'pis' geel te maken met olie. Daarom heb ik een olie gebruikt waar een wit pigment aan is toegevoegd. Vervolgens het geheel nog met 2 lagen olie voorzien en was hij klaar om te shinen op de expo.
De expositie is uiteindelijk een geweldige week geworden. Op de eerste dag kreeg ik te horen dat ik genomineerd was voor de vakprijs, die ik uiteindelijk later die dag ook gewonnen heb. Daarnaast heb ik met ontzettend veel mensen gesproken die erg geïnteresseerd waren in het verhaal achter mijn kast en de manier waarop ik hem heb gemaakt. Tijdens de expo kon iedereen stemmen op zijn favoriet. Op de laatste dag bleek dat ik de meeste stemmen heb gekregen voor mijn kast en kon mijn week niet meer stuk! Ook zijn er nog mooie foto's van mijn kast gemaakt en mag ik volgende maand met mijn eindmeubel naar de woonbeurs in Amsterdam en promoot ik de HMC-stand. Ik hoop daar nog iets voor in de toekomst aan over te houden.
Ik ben ook benieuwd naar wat jullie er van vinden.
Groeten,
Lennaert
Inmiddels al enige tijd niks meer van mijn laten horen. Voor de zomer vakantie ben ik een aantal periodes druk geweest met mijn eindwerkstuk en stage periodes. In die tijd heb ik alleen nog maar wat kleine werkstukjes kunnen maken op mijn draaibank. In de zomer ben ik net als vorig jaar met de vliegende meubelmakers weggeweest. Wederom een super ervaring. Eventueel kan ik nog wel een reisverslag schrijven voor de geïnteresseerde.
Dat is nu allemaal verleden tijd. Deze week ben ik begonnen met werken bij een oud stage bedrijf waar ik het onwijs naar me zin heb. Alle projectjes die ik nog moet doen, heb ik nu in de weekenden en in de uurtjes buiten het werk om weer tijd voor. Tenminste, je komt toch altijd tijd te kort. Hebben we allemaal last van.
Ik heb deze week dan eindelijk de foto's ontvangen van mijn eindwerkstuk, gemaakt door een fotograaf bij ons op school. Vandaar dat ik jullie nu wil laten zien wat ik gemaakt heb.
Afgelopen jaren ben ik mij steeds meer gaan interesseren in vloeiende en organische vormen. Ik kwam met toeval een plaatje op internet tegen op het moment dat wij inspiratie aan het op doen waren voor een eindwerkstuk. Het ging om een foto van een dressoir kastje van Edward Johnson. De volledige kast bestaat uit bobbels en daarnaast kun je zien dat het framewerk een behoorlijke ronding heeft. Ik was in een opslag verkocht en wilde graag zo zelfde soort iets gaan proberen voor mijn eindwerkstuk. Een aantal leraren waren iets minder enthousiast en wezen mij op het mogelijke tijdstekort. Echter werd ik eigenlijk nog gemotiveerder om er mijn eigen draai aan te geven, dat ik research ben gaan doen. Al snel kwam ik er achter dat Edward waarschijnlijk een 3d fineer heeft gebruikt. Een techniek die duur is en bij ons op school ook eigenlijk niet mogelijk is. Volgens een leraar konden we de bobbels wel op de cnc machine maken, maar daar ben ik absoluut geen fan van. Ik wilde graag alle bobbels met de hand gaan maken. Ik ben daarom op zoek gegaan naar een makkelijk te bewerken houtsoort, die een lichte kleur heeft, een onopvallende tekening heeft en na het verlijmen haast niet ziet dat het paneel uit meerdere delen bestaat. Een lastige opgave, maar Abachi leek mij de beste houtsoort hier voor. Daarnaast was het makkelijk om aan dikke delen te komen. Ik wilde in de dikte namelijk geen delen op elkaar lijmen om vervolgens tijdens het maken van de bobbels in een ander deel te komen en hierdoor een opvallende vlek te krijgen.
Voor het lijstwerk wilde ik een bijzondere houtsoort gebruiken, die ik tijdens mijn stageperiode een keer voorbij heb zien komen als fineer. Het gaat om Tineo, een appelhoutsoort. Het is behoorlijk hard, wat niet erg gunstig was maar het in wel super mooi af te werken en de donkere vlammen in hout zijn sowieso helemaal geweldig.
Ik had de meeste problemen inmiddels opgelost en na het maken van de werktekening aan de slag gegaan in de praktijk. Het ging niet erg vlot, ben nog een tijdje ziek geweest waarbij ik vaak naar het ziekenhuis moest voor controle en mocht me niet al te hard inspannen. Daarom had ik al snel wat achterstand waardoor mensen nog meer begonnen te twijfelen of het wel ooit af kwam en ik van binnen eigenlijk nog meer begon te genieten. Ik dacht, wacht maar ik maak me gewoon een paar weken goed kwaad en dan is het af. Achteraf zijn die laatste paar weken voor de expositie behoorlijk druk geweest. Het maken van de bobbels ging toch wat moeizamer dan ik had gedacht. Ik heb hiervoor een slijptol met speciale houtsnijdschijf gebruikt. Vooral de laatste paar dagen alles schuren tot alles perfect was, was een gigantische klus. Tijdens een eindbeoordeling een paar weken voor de expo, stond hij opeens in elkaar en bijna af op school. Hij trok al gelijk bekijks, iets wat ik van het begin af aan al heb willen bereiken. Een leraar vroeg zich nog wel af wat ik met de binnenkant wilde gaan doen, aangezien er geen legplank o.i.d in zat. Hij heeft me er dan uiteindelijk van overtuigd om een legplank te maken. Ik vond een normale legplank niet bij dit bijzondere dressoir passen en besloot daarom dezelfde stijl door te voeren. Daarnaast heb ik een uitsparing gemaakt voor de naar binnen komende deurtjes, die tegelijkertijd als stop dienen.
Het laatste issue was de manier van afwerken. Hier kun je toch behoorlijk mee de mist in gaan. In heb meerdere testjes gedaan en heb uiteindelijk toch voor olie gekozen. Het grootste probleem was om het Abachi niet 'pis' geel te maken met olie. Daarom heb ik een olie gebruikt waar een wit pigment aan is toegevoegd. Vervolgens het geheel nog met 2 lagen olie voorzien en was hij klaar om te shinen op de expo.
De expositie is uiteindelijk een geweldige week geworden. Op de eerste dag kreeg ik te horen dat ik genomineerd was voor de vakprijs, die ik uiteindelijk later die dag ook gewonnen heb. Daarnaast heb ik met ontzettend veel mensen gesproken die erg geïnteresseerd waren in het verhaal achter mijn kast en de manier waarop ik hem heb gemaakt. Tijdens de expo kon iedereen stemmen op zijn favoriet. Op de laatste dag bleek dat ik de meeste stemmen heb gekregen voor mijn kast en kon mijn week niet meer stuk! Ook zijn er nog mooie foto's van mijn kast gemaakt en mag ik volgende maand met mijn eindmeubel naar de woonbeurs in Amsterdam en promoot ik de HMC-stand. Ik hoop daar nog iets voor in de toekomst aan over te houden.
Ik ben ook benieuwd naar wat jullie er van vinden.
Groeten,
Lennaert
