Goedendag Lezers,
Als kleine jongen leerde ik bij een neefje figuurzagen. Toen ik daarna mijn eerste handfiguurzaag kreeg was er geen triplex (en bij afwezigheid van; multiplex) meer veilig. Zagen deed ik in de woonkamer en de salontafel werd daarvoor als werkbank gebruikt. Dat zou mijn zoon nu niet meer moeten proberen overigens....
Mijn interesse in houtbewerking werd pas goed gewekt toen ik naar de hoge landbouwschool in Deventer ging. Het was een hoge landbouwschool met een tropische afdeling. Dat onderdeel had als motto: "Als je naar de tropen gaat ben je op jezelf aangewezen, dus je moet je zien te redden. Als er wat stuk is moet je zelf kunnen reparen en sommige zaken zul je ook zelf moeten kunnen maken."
Dit resulteerde ondermeer in vakken zoals houtbewerking en metaalbewerking (smeden, lassen). Die ook verplicht gegeven werden voor de nederlandse afdeling.
Het eerste project wat ik daar maakte was een keukentrapje met 3 treden en dat doet het nog steeds. Tevens leerde ik daar de omgang met het gereedschap kennen. Houtbeitels die scherp waren itt die van mijn vader en waarvoor een kapzaag diende bijvoorbeeld.
Na samenwonen, begin je met een bureaublok, boekenkast, bedombouw, commode, ledikant, kinderbed, betere bureaublok, extra boekenkast, werkbank, kippenhok, vogelhuisjes. Mijn laatste project staat in de garage te drogen van de tweede laag verf. Het is een vervanging van de eerst genoemde boekenkast. Het voordeel van zelf dingen maken vind ik het plezier wat je er aan beleeft (ook de ergenissen overigens), je kunt het op maat maken en het is niet standaard.
Ik word altijd weer blij als ik mijn beitels en mijn schaaf geslepen heb. Het gemak waarmee die werktuigen dan door het hout glijden is toch een genot voor het werk.
Als kleine jongen leerde ik bij een neefje figuurzagen. Toen ik daarna mijn eerste handfiguurzaag kreeg was er geen triplex (en bij afwezigheid van; multiplex) meer veilig. Zagen deed ik in de woonkamer en de salontafel werd daarvoor als werkbank gebruikt. Dat zou mijn zoon nu niet meer moeten proberen overigens....
Mijn interesse in houtbewerking werd pas goed gewekt toen ik naar de hoge landbouwschool in Deventer ging. Het was een hoge landbouwschool met een tropische afdeling. Dat onderdeel had als motto: "Als je naar de tropen gaat ben je op jezelf aangewezen, dus je moet je zien te redden. Als er wat stuk is moet je zelf kunnen reparen en sommige zaken zul je ook zelf moeten kunnen maken."
Dit resulteerde ondermeer in vakken zoals houtbewerking en metaalbewerking (smeden, lassen). Die ook verplicht gegeven werden voor de nederlandse afdeling.
Het eerste project wat ik daar maakte was een keukentrapje met 3 treden en dat doet het nog steeds. Tevens leerde ik daar de omgang met het gereedschap kennen. Houtbeitels die scherp waren itt die van mijn vader en waarvoor een kapzaag diende bijvoorbeeld.
Na samenwonen, begin je met een bureaublok, boekenkast, bedombouw, commode, ledikant, kinderbed, betere bureaublok, extra boekenkast, werkbank, kippenhok, vogelhuisjes. Mijn laatste project staat in de garage te drogen van de tweede laag verf. Het is een vervanging van de eerst genoemde boekenkast. Het voordeel van zelf dingen maken vind ik het plezier wat je er aan beleeft (ook de ergenissen overigens), je kunt het op maat maken en het is niet standaard.
Ik word altijd weer blij als ik mijn beitels en mijn schaaf geslepen heb. Het gemak waarmee die werktuigen dan door het hout glijden is toch een genot voor het werk.
