De Verrijdbare Werk en Frees Tafel, oftewel de VWFT

Op dit forum wemelt het altijd van de Festool-afkortingen....(nou heb ik niets tegen Festool, behalve dat het
a) allemaal verrekte duur is, en
b) bij beginnende gebruikers bijna altijd leidt tot een ernstige afhankelijkheid, zeg maar rustig: verslaving...
wat beide aspecten betreft heeft Festool veel gemeen met diverse andere genotmiddelen...).

Ik gooi er nu een eigen afkorting tegenaan, de VWFT, oftewel de Verrijdbare Werk- en Freestafel. In eerste instantie dacht ik aan Mobiele WFT, maar onder "mobiel" moet je denk ik toch verstaan: het kunnen inklappen, of snel kunnen demonteren, om in een klusbus mee naar een lokatie te nemen. Precies wat Benchworks met zijn geniale tafels doet...

Deze tafel van mij is alleen verrijdbaar om in mijn compacte werkplaats steeds de juiste positie in te nemen. Hij rijdt wel veel, maar het zijn allemaal stukjes van een meter of minder.

Ruim een jaar geleden wilde ik een eenvoudige werktafel maken, zonder bewegende delen zoals bankschroeven etc. (die weergevoelig zijn, gaan roesten e.d.) om permanent buiten neer te zetten, op het terras achter mijn werkplaats.
Bij memenco.nl heb ik toen twee "pootstellen" gekocht, van stalen kokerbalk in een H-vorm, 6x6 cm. Hierop is een blad gemonteerd van dubbeldik multiplex 22mm, afgewerkt met wit Trespa van 3mm dik. Bladdikte totaal dus 47mm. Waarom zo dik? Om gebruik te kunnen maken van de "holddowns" van Sjöberg, die de fa. Memenco toen ook leverde.

De werking van de Sjöberg is gebaseerd op een 19mm (3/4 inch) gat in een werkblad. De steel zet zich onder belasting vast doordat hij scheef gaat staan, de resulterende frictie zorgt voor de houdkracht. Dit werkt alleen als het blad voldoende dik is, en de steel enigzins ruw. (je moet de stelen opruwen met scherp schuurpapier, korrel 60 of 80, dit maakt een wereld van verschil). De 19mm gaten heb ik geboord in een grid van 18cm h.o.h, uitgaande van het bereik van de klemmen, zie foto's.

De poten heb ik gemonteerd met m6 bouten in rampa-moeren, met het idee de tafel demonteerbaar te houden. In de praktijk komt het daar niet van. Toen de tafel eenmaal klaar was, bleek hij zó handig IN de werkplaats, dat hij nooit meer buiten is gekomen...Omdat hij toch binnen bleef heb ik er toen ook maar een Record/Irwin bankschroef onder gezet, die ik nog had liggen.

Later heb ik er een Triton bovenfrees onder gehangen (daarover in een volgende posting meer), en lades gemaakt voor freesattributen enz. De lades kunnen in uitgetrokken positie ook dienen als ondersteuning bij het verticaal inklemmen, evenals een paar uitklapbare houten balkjes. De foto's maken dat wel duidelijk, hoop ik. NB: behalve de Sjöberg klemmen spelen ook een rol:
1. Vier "benchdogs"
2. Een "surface vice" van Veritas
3. Twee snelspanklemmen van Bessey, gebruik ik heel veel

Hier volgen wat foto's, groet, Bri

Wim Kluck zei:

Mooi tafeltje je kan hiermee goed voor de dag komen.

Klik om te vergroten...

Hallo Wim, ik was vroeger klant bij jullie in Bussum, kwam laatst jouw broer Jan tegen bij Nijhof in Baarn, groet, bri

rickkoorman zei:

Dat ziet er zeer bruikbaar uit . Heb je de gaten geboord met een speedboor of zie ik dat nu niet goed ? Ik ben wel benieuwd waarom je trespa als toplaag hebt genomen.

Klik om te vergroten...

Ja Rick, met een 19mm speedboor. Gaat prima, mits je boorstandaard goed fixeert, zie foto. Na het boren is het trespa randje vlijmscherp, heb alle gaten nágefreesd met een 2mm afrondfreesje. Waarom trespa? Ik werk graag met multiplex, maar de toplaag is minder geschikt voor een werktafel. De 3mm trespa heeft de volgende voordelen:
1. Enorm slijtvast, en lekker glad, maakt het doorvoeren van werkstukken makkelijker.
2. Bij het verlijmen van houten panelen, laatjes enz. kan je het werk stijf op je tafel klemmen, je hebt daardoor een extra referentievlak. De lijm hecht niet aan trespa, lijmresten kun je ná het drogen moeiteloos afsteken met een schraapstaal o.i.d.
3. Het witte oppervlak gebruik ik voor mijn werktekenigen, met een 0,5 mm vulpotlood, waar mogelijk schaal 1:1. Na gebruik een lapje met Jif, en het is er weer af.
Ik gebruik de tafel ook veel om op te schuren, en leg dan zo'n rubber freesmatje onder het werk, dan is de gladheid geen issue.
Bij boren, zagen en uit de hand frezen moet je natuurlijk wel een offerplankje onder je werk hebben, maar dat geldt voor alle werkbankoppervlakken.
Tot nu toe (na een jaar vrij intensief gebruik) is de tafel nog aardig gaaf, ik ben er happy mee. Groet, bri

VWFT, deel 2

Toen eenmaal duidelijk werd dat de VWFT alleen maar binnen gebruikt zou worden, heb ik besloten er een frees onder te hangen. Ik had alleen een piepklein tafeltje als toebehoren bij mijn "vintage" Elu MOF 96, leuk voor heel klein werk, doe ik ook niet weg.
Zo'n typisch Amerikaanse freestafel à la Norm Abrahams is voor mij een sta-in-de-weg, daar heb ik domweg de ruimte niet voor. De oplossing die ik nu gekozen heb is minstens zo goed, en kost nihil extra ruimte.
Voor de frees viel de keuze al snel op een Triton van 1400 watt. De grotere broer is wat hoger, en zou inbouwproblemen hebben gegeven. Maar 1400 watt blijkt tot nu tu ruim voldoende.
Het dikke en stijve tafelblad van de VWFT, in combinatie met de Triton, maakt een inlegplaat en/of routerlift overbodig. Ik heb één van de 19mm gaten gekozen als hart van de freeskop, een blokje erin geklemd, en met de gatenboor het eerste gat gemaakt, foto 1 en 2
Vervolgens het tafelblad aan de onderkant uitgefreesd, diameter circa 17 cm, niet meer dan nodig is om de voetplaat van de Triton op te nemen, foto 3, 4 en 5:
Diepte zodanig dat er ca. 15 mm multiplix plus trespa overbleef, dit geeft voldoende sterkte, en genoeg dikte om eigengemaakte inlegringen toe te passen. Toch komt de freeskop juist hoog genoeg om van bovenaf frezen te wisselen. Het kleine gaatje aan de rand van het gat is voor het hoogte-verstel-slingertje, daarover later méér.
De zwarte plastic voetplaat en de plunge-veer gedemonteerd. De 4 gaten in de aluminium basis kun je dan gebruiken om de frees van bovenaf mee vast te schroeven. Let op: het is een Australisch ontwerp, de gaten zijn 1/4" met Engelse draad.
Ik heb de juiste schroeven gevonden bij een meneer in Leiden die klassieke Engelse motorfietsen restaureert...
Zie foto 6 en 7:
Zo, dat zit als een huis. De hoogte verstelling kan met een slingertje, dat onderdeel is van een "accessory set". In de praktijk gebruik ik dit niet, onder de tafel grijpen gaat net zo makkelijk, en je moet er toch zijn om de spanhandle vast te zetten. De rest van de set gebruik ik niet, voor dat geld had ik beter een mooi freesje kunnen kopen...Het frezen wisselen "bovenop" is wel super, mede door de spindle-lock in de hoogste stand van de frees-as. Voor inlegringen van 6mm trespa heb ik een oplegrandje uitgefreesd, waar de ringen precies in passen, blijft goed zitten, zie foto 8, 9 en 10:
Wordt vervolgd, maar ik ga nu even iets met m'n handen doen...groet, bri

VWFT, deel 3 (slot)

Na het monteren van de Triton werd het tijd voor een geleider. De werktafel meet 70x140 cm, de geleider heb ik ook maar 1.40 lang gemaakt. Het is daardoor wel een heel ding, maar buiten gebruik hangt hij aan de muur, en dan maakt het niet uit. Ik had nog wat trespa 3mm over, en heb hem daarmee bekleed. Geen verschuifbare L/R delen, wilde het simpel houden. Er zit wel een T-track op, afgekeken van Guido Henn. Heb gekozen voor een "pivoting fence", het draaipunt is een 12 mm bout, die valt in een gat in het tafelblad. In dat gat heb ik een bronzen busje uit een rommel-laatje vastgezet, met epoxy:. De stofafzuiging is ook afgekeken van Guido Henn:
Er steekt een 27 mm slang in, het werkt verassend effectief. Ik heb geprobeerd de stroming in de afzuigopening vloeiend te laten verlopen:.
De geleider draait om de bout links, en als hij goed staat: vastzetten met een lijmklem:
Van een stukje essenhout dat ik nog had liggen heb ik twee veerblokken gezaagd. Moest van de week een heel stel kersen latten profileren, daar kwamen de veerblokken goed van pas:

Onlangs moest ik 2.80m lange stroken MDF profileren, de lange geleider was toen erg fijn:

De minimax fungeerde als "outfeed table". Ik heb de VWFT 5 mm hoger gemaakt dan de Minimax, dan gaat 't goed, zo'n lang ding buigt altijd iets door...
Op de T-track van de geleider heb ik een "neerdrukker?" type Guido Henn geprobeerd, maar hij drukt naar mijn smaak niet hard genoeg, ik heb 'm te lang gemaakt, zal hem eens inkorten....
To zover mijn belevenissen met de VWFT, het was mij een genoegen, dank voor het meekijken, groet, bri

Hi Joris, nee, juist omdat het behoorlijk zuiver past, komt er weinig tot geen houtmot tussen...wat de geleiderbetreft: zie deel 3, groet, bri (PS: de stofafzuiging speelt natuurlijk ook een rol, ik ben verbaasd hoeveel freesstof er door zo'n 27 mm slangetje wordt opgepikt...)

Ja Rick, prima, ik ben zelf ook dol op "lenen"...