Dank je Jaap Bri, en ja Steven, dat vroeg ik me ook af en sommige andere posters zullen ook wel eens twijfelen. Als het ergens staat is het al lang mooi en ik post er nog wat achter aan. Ja Sam, dat heb ik ook zelf ingesteld, maar andere posters hebben ook wel eens gereageerd en als poster kon ik mij daar nu mooi op aansluiten.
Het is natuurlijk wel met beperkte middelen, maar er is toch ook wat anders. De meesten van ons zouden zo niet willen werken, die zouden eerst eens opruimen, een beetje logica in de opstelling etc. Het is ook allemaal nog op een helling gemaakt, dus er staat niks recht, maar mooie spullen maken ze zeker. Het zijn Vietnamese meubelmakers; Laotianen zijn niet geschikt voor het fijne werk. Ijzer vlechten, betonstorten en bekisting maken, bomen hakken etc gaat allemaal goed, maar het zijn voornamelijk Vietnamezen die het fijne werk doen. Dat vertelde de zweedse hoteleigenaar waar we verbleven, en waar het elders echt minimaal is in Laos, is het hier wel prima voorelkaar. Het is Unesco World Heritage, wat wel de nodige beperkingen oplevert, maar ook, zoals bekendheid, veel voordelen. Het voordeel voor ons is, dat het redelijk authentiek blijft en niet zoals elk dorp in Nederland bijna verkwanselt is aan de grootwinkelbedrijf met overal dezelfde Blokker, Hema, AH, Xenox etc gevels en uitstraling.
De 2 foto's zijn zo ongeveer het uitzicht vanaf de ontbijtplek van ons hotel. De grote rivier is de Mekong, de bamboe brug over de zijrivier moesten we oversteken om bij de meubelmaker te komen. Die bamboe brug is van de mensen die daarbij wonen, die vragen ook een vergoeding daarvoor. Als met een paar weken het regenseizoen begint, dat stijgt het wat zo veel, dat ze de brug afbreken evenals hun hut. Pas als het water weer zakt, bouwen ze de boel weer op en begint de business weer. Op de onderste foto zie je ook midden in de rivier een boot dwars gaan, die gaat stroomafwaarts en uit zuinigheid zetten de de motor uit (of niet aan).
jaap
.
