Dat we allemaal zo mooi oud mogen worden!

jaap

Moderator
9 mrt 2008
5.045
1.674
Terkaple
www.woodworking.nl
Een prachtig filmpje van een oude schoenmaker uit Brooklyn, 91 en nog elke dag aan het werk. Dustin Cohen maakte de documentaire Made In Brooklyn, een kort portret van deze onvermoeibare vakman die sinds 1923 in dit New Yorkse stadsdeel woont. Hij heeft de wereld zien veranderen, veel winkels failliet zien gaan en de prijzen zien stijgen. Maar hij is het nog niet zat:

“I’m not the retiring type. You gotta keep moving in life.”

Commentaar van 1 van de kijkers: "ambachtelijk werk heeft de toekomst, daar wordt je nl. gelukkig van!!".


jaap
 
Laatst bewerkt:

Caspar Labarre

Actieve deelnemer
4 okt 2008
677
0
“I’m not the retiring type. You gotta keep moving in life.”


Er gaat volgens mij wel enig sarcasme vanuit, vooral de opmerking, better days are going te come...zwarte humor.

Denk niet dat deze man erg blij is met zijn lijfje, hij hangt aan het laatste draadje, zou daar niet al te romantisch over willen zijn.

Stel je voor, alle techniek en vaardigheid die je in 50 jaar hebt opgebouwd gaat in rap tempo slechter en slechter.

Sorry voor dit herstel van het evenwicht...
 

HoutHans

Actieve deelnemer
1 mei 2012
450
20
Ik ben het met Caspar eens. Het ziet er mooi romantisch uit, maar doe mij toch maar een pensioen, zodat ik ooit echt kan gaan houtbewerken zonder dat m'n werk zoveel tijd kost ;-))
 

Renault

Post veel
14 jun 2009
1.040
5
Nice, maar ben het wel met houthans eens. Op een gegeven moment wil je alleen nog dingen voor jezelf en naasten maken.

Valt jullie ook dat stoeltje op 2.38 op? Alleen de rugleuning al vind ik er fascinerend uit zien. Wellicht dat iemand iets herkent?
 

jaap

Moderator
9 mrt 2008
5.045
1.674
Terkaple
www.woodworking.nl
Er komt een behoorlijke spruitjeslucht uit dit draadje ;). Je zou toch willen man, dat je op je 91 nog aan je werkbank kan staan, op een leeftijd waarop het gros al bij de wormen ligt of verstrooid is. Of nog erger, met een ruftende pamper om met zijn gesubsidieerde rollator door zo'n triest bejaardenpakhuis scharrelt op weg naar het zoveelste spelletje bingo met al die ouwe vergeet-met-nietjes. Deze baas staat nog midden in het leven, hij is nog steeds king en straalt dat volgens mij ook helemaal uit, geweldig en ik gun het jullie allemaal!!

jaap
 
A

Athanor

Guest
Of nog erger, met een ruftende pamper om met zijn gesubsidieerde rollator door zo'n triest bejaardenpakhuis scharrelt op weg naar het zoveelste spelletje bingo met al die ouwe vergeet-met-nietjes.

jaap

Beste Jaap,

Ik ben het zeer eens met je stelling dat actief blijven een positieve bijdragelevert aan het levensgevoel van ouderen.
Maar in bovenstaande ronkende volzin verzamel je naar mijn beleving te veel stereotyen die me tegen de borst stuiten. Mijn dagelijks werk als geestelijk verzorger (humanistisch raadsman) in een zorginstelling bestaat uit de begeleiding van de mensen die jij hierbij op het oog hebt. Die ervaring geeft mij een veel genuanceerder beeld van het oud zijn. Ten eerste is mijn werkomgeving echt niet triest hoor! We zorgen voor veel levendigheid en activiteiten die oudere mensen ook een positief levensgevoel geven. En we maken ook regelmatig plezier met elkaar zowel met bewoners als medewerkers onderling. Ten tweede is je benoeming van een pakhuis een gevolg van de keuzes die de huidige generatie ouderen indertijd maakte over zorg voor ouderen. Bovendien is het voor onze generatie een hele grote opgave om onze kwetsbare ouders op te vangen of te verzorgen in een andere leefomgeving. Dat komt in de praktijk vaak neer op de schouders van vrouwen, waaraan al veel eisen worden gesteld, zoals een zelfstandige baan hebben, zorgen voor kinderen en dan ook nog mantelzorg voor een (dementerende) vader en/of moeder. Ten derde denk ik dat je overige typeringen vooral je eigen angstbeeld weergeven van het oud zijn. In de praktijk worden de ouderen, in ieder geval in Fryslán, redelijk fris gehouden. Bingo is heus niet het enige vermaak dat er is; wat zou je zeggen van deelname in een gespreksgroep van mij, waarin je aan de hand van youtube fragmenten en met een groot flatscreen kunt zien hoe anderen over het oud zijn denken, dat is lachen man;) Trouwens boven de negentig kom je al niet veel mannen meer tegen hoor.

E.e.a neemt echter niet weg dat er leed ligt besloten in het ouder zijn. Dat is voor mij een des te indringender signaal dat onze generatie actief nadenkt over hoe zij oud willen worden. Daar is nog een heel moreel discours over te houden, maar ga er maar vanuit dat kwetsbaarheid ook voor ons een reële optie is.

Overigens is het principe van "Use it, or lose it" een van de beginselen van humane zorgverlening en is het filmpje daar een goede illustratie van!

Dank voor het inbrengen hiervan, is een goede reden om dit eens onder ogen te zien!

Groet van Fons
 

jaap

Moderator
9 mrt 2008
5.045
1.674
Terkaple
www.woodworking.nl
Beste Fons, het is natuurlijk niet mijn bedoeling om een groep die in een moeizame eindfase van het leven zit en de mensen die zich daar professioneel (en natuurlijk ook al de vrijwilligers) mee bezig houden in een onaardig of zelfs verkeerd daglicht te stellen. Integendeel, de titel is ook dat ik iedereen een mooie oude dag wens, zoals de schoenmaker in het filmpje. Ik werd aangenaam positief getroffen door deze oude baas, die fysiek nog tot van alles in staat is en die geestelijk nog steeds de moed heeft om verder te gaan, om grapjes te maken en kan relativeren. Ik werd toch wel geraakt door sommige commentaren en heb inderdaad in stereotypen een tegenbeeld proberen te scheppen van hoe het ook kan. En helaas is het geen vrije keuze om op een gegeven moment af te takelen en afhankelijk te worden. Ik heb mij ook afgevraagd of deze houding zo typerend is voor de westers-europese samenleving tegenwoordig, dat werk zo als belastend wordt gezien, iets dat veel vrije tijd kost en wat je eigenlijk moet vermijden. De mentaliteit is hier in Azie dan toch wel anders, men schaamt zich hier niet dat je moet werken, er wordt op zaterdag en zondag ook overal b.v. in de bouw gewerkt, specialisten in de ziekenhuizen houden ook allemaal op zaterdag en zondag spreekuur en behandelingen. Het is niet gebruikelijk om voor het bezoek aan een arts vrij te nemen, laat staan dat je daar vrij voor krijgt. Daar staat tegenover dat alles wel snel kan. Geen huisarts, direct naar het ziekenhuis, ook zonder afspraak; 's morgens met een wrakke knie bij de arts, 's middags of de andere ochtend een mri scan en aansluitend een gesprek met je arts en dat tegen een fractie van de kosten. Zo kan ik nog wel even doorgaan, het is een bruisende en bloeiende maatschappij waar overal wat gebeurd. Op allerlei gebied, bouw, industrie, diensten, banken, gezondheidszorg, kunst, cultuur en alles zonder subsidie, fascinerend. Maar ik dwaal een beetje af, mijn advies, zoek en doe werk wat je leuk vind; je bepaalt zelf je levenshouding, je bepaalt zelf of je glas half vol of half leeg is, maar een positieve houding maakt het voor je zelf en voor je omgeving wel veel aangenamer.

jaap
 

placebo

Actieve deelnemer
12 jun 2009
388
53
Oorspronkelijk geplaatst door jaap

Of nog erger, met een ruftende pamper om met zijn gesubsidieerde rollator door zo'n triest bejaardenpakhuis scharrelt op weg naar het zoveelste spelletje bingo met al die ouwe vergeet-met-nietjes.

jaap

Ja jaap prachtig zoals je het verwoord, maar het is inderdaad wel een gezellige boel zoals fons al zei.
Ik haal elke ochtend met een busje oudjes thuis op en breng ze naar de dagbesteding, dan blijf ik meestal ook een kopje koffie
drinken en luister naar hun verhalen.
 

Deze plek is voor toekomstige tekst. Door nu alvast deze kolom te activeren blijft de kolommen structuur ongewijzigd en de lezerservaring hetzelfde als er hier content geplaatst gaat worden.

Hier kan straks ook info geplaatst worden.