Vind het een moeilijk onderwerp.
Ik hoorde van een (Duitse) houthandelaar dat er met het FSC keurmerk gerotzooid word, en niet zo'n beetje.
Als je wat Jan van Berkel zegt de FSC plakkertjes los kan kopen, wie garandeert mij dan dat het hout wat ik bij een bouwmarkt koop, voorzien van een FSC plakker, echt FSC gecertificeerd is? Buiten dat, als die plakkertjes in Antwerpen te koop zijn, zijn ze dat overal.
De Okoumé platen die hier bij de vleet worden verkocht hebben óók geen FSC Keurmerk:
http://www.holzwurm-page.de/holzarten/holzart/okume.htm (onderaan de pagina)
Misschien is het wel nodig dat de consument wat bewuster wordt, waarom Azobé palen kopen als het net zo goed met Zweeds, Noors, Fins of Russisch grenen/robinia kan?
Azobé raakt ook een keer op.
Het verhaal van gitaarbouwer Bob Taylor
http://www.woodworking.nl/showthrea...Bob-Taylor-van-Taylor-guitars&highlight=ebben
geeft al aardig aan dat het de consument is die de dienst uit maakt, en daardoor er bij de bron een hele hoop zeldzaam hout in de kachel verdwijnt terwijl dat helemaal niet nodig is.
Ook de consument beter voorlichten dat tropisch hardhout geen noodzaak is, maar een luxe.
Een soort antiplofkippencampagne.
Vroeger werden kozijnen gewoon van vuren of grenen gemaakt, en dat die als je ze een beetje bijhoud, een mensenleven meegaan.
Dat turbo-Meranti wat nu verkocht wordt heeft óók onderhoud nodig, anders rot het onder je handen vandaan.
Als een leek naar een kozijnenleverancier gaat, en die zegt dat Honduras palissander kozijnen de beste keuze is, dan doet die consument dat. Kost iets meer, maar dan heb je ook wat. Die consument weet niet eens hoe dat hout er uit ziet.
(Dan maak ik wel een uitzondering voor díe consument die wat bewuster met de materiaalkeuze om gaat)
De kennis is gering, en volgens mij de interesse ook.
De echte houthobbyisten/liefhebbers gaan véél selectiever/bewuster om met de keuze van hout. Maar het aantal van die mensen is niet voldoende om enige verandering te brengen in de commerciële houtproductie.
Als men er werkelijk iets aan wil doen, dan maar via Europese regelgeving, en een controleerbaar certificatiesysteem.
Zo zal er aan de buitengrenzen van de EU beter gecontroleerd moeten worden op de herkomst van het hout, en dat door specialisten die houtkennis hebben zonder op de pakbon te kijken.
Bij de bron van de houtproductie moet het besef groeien dat het zinloos is om hout te kappen wat niet geëxporteerd kan worden, en dus waardeloos is.
Wat Seek zegt in dit draadje is ook waar. Er worden vierkante kilometers bos gekapt/afgebrand voor de productie van allerlei zaken, waarvan de economische waarde op dát moment belangrijker is dan hetgeen ze vernietigen.
Ik denk dat er nog een lange weg te gaan is.
De oorspronkelijke vraag: Hoe ga ik er mee om?
1) Ik gebruik hoofdzakelijk inlands hout.
2) Het tropische hout wat ik gebruik is sloophout,
3) Bij het maken van een keuze voor een houtsoort kijken waarvóór je het hout toepast en de eigenschappen van het hout daar op afstemmen.
4) Bezien of dat wat je wilt maken, met andere grondstoffen gemaakt kan worden.
Lang verhaal, maar dit is mijn mening.
Peter
