trembleur wedstrijd JF.Escoulen

Zoals ik al eerder meldde, mocht ik op 18 en 19 mei j.l. de opening bijwonen van de Houtdraaischool van Jean-François Escoulen in Aiguines, gelegen aan het Lac St.Croix, waar de Verdon door stroomt. Naast een expositie, waar de 63 genodigden aanmeededen waren er nog twee evenement, namelijk een symposium met demonstraties door wereldtoppers op het gebied van houtdraaien en een wedstrijd in het draaien van trembleurs: heel dun draaiwerk dat gaandeweg het daaiproces speciaal met touwtjes wordt ondersteund/ingespannen/op de plaats wordt gehouden om trillingen (trembleurs) te voorkomen waardoor het soms milimeter dunne draaiwerk zou kunnen breken. Starten en afzetten van de machine gebeurt dan ook zeer geleidelijke. Zie kijk en huiver. Let op het gebruik van de bedan - voor ons een soort afsteeekbeitel en zie de kantelebeweging bij het afsteken. Het kleine mannetje met rond kopje die aan het eind met de voorzitter de resultaten bekijkt is Jean-François Escoulen. Een geweldige belevenis dit mee te maken.

t4JdA9zdUeI[/MEDIA]]

vr.gr. Jan Pranger.

Je kunt de draaibank wel langzaam laten stoppen en waar langzaam op toeren laten komen b.v. om nieuwe draadjes te spannen waanneer je een dun gedeelte habt gedraaid. De bril (drie rollen die de ronde staaf hout van 5cm doorsnee trilling vrij op zijn plaatshouden. Er wordt gebruik gemaakt van noestvrij en dicht hout met een eveneens fijne dichte nerf. In dit geval haagbeuk of steenbeuk - in het Frans heet het hout charme. Elke deelnemer krijgt een gelijk stuk hout van b.v. 60 of 80 lang. Het gereedschap wordt vlijmscherp geslepen. Bij het draaien van de dunne draad wordt de vinger achter de draad gehouden omdat anders de beitel het hout zou wegduwen en "pats" einde wedstrijd.
Voor de liefhebbers nog even mijn vazen van die tentoonstelling.
vr.gr. Jan Pranger.

Attached files