@ Jaap, de reden dat ikzelf ietsjes zou verdunnen is dat het wat beter spiegelglad vloeit. Je hebt dan ook iets meer tijd om wat te corrigeren, bv een haartje weghalen of een ingesloten luchtbelletje. Maar, zeker niet meer dan 20% verdunnen, anders krijg je last van druipers!
@ l3nna3rt, In dit geval is optie 1 goed te doen. Je hebt een een mooi horizontaal oppervlak dus de lak zal mooi glad uitvloeien. Als je nou een sterk gebogen oppervlak had was optie 2 beter geweest. De tafelpoten/onderkant van het blad kan je misschien wel beter met optie 2 doen, dat zijn lastige verticale oppervlakken met veel kans op druipers (en die ondergaan toch weinig slijtage, dus is een dikkere laag niet nodig). Jaap heeft wel een goed punt met het supervlak schuren van de epoxylaag. Hoe beter je dit doet hoe mooier de laatste laag zal worden. Aan de foto te zien is de laag dik genoeg, maar zitten er wat kleine hoogteverschillen in. Jaap geeft een goede methode om de >huidige< laag perfect te schuren, je hoeft dan geen extra laklaag op te brengen. Of je kan met een excentrisch roterende schuurmachine gaan schuren vanaf korrel 80 of 120. Liever eerst testen met hogere korrelgroottes want anders zit je vrolijk je epoxylaag eraf te schuren, dat schiet niet op. Je wilt de balans tussen de hoogteverschillen eraf schuren, en een zo dik mogelijke laag achterlaten. En vaak controleren met een felle lamp schuin op het oppervlak of je nog krasjes van de vorige schuurbuurt ziet.
Dus ja, voor een foutloze hoogglans afwerking moet er gezweet worden, ELKE fout wordt uitvergroot met hoogglans! Je wilt niet weten hoe lang ik onder een sterke lamp zit te turen naar minuscule krasjes of imperfecties voordat de laatste laag erop gaat. Soms denk ik wel eens dat ik wat moet minderen...