Afgelopen dagen heb ik me flink ingelezen in het slijpen van schaafbeitels, met name de posts van Roeland. Aan de hand daarvan bij Baptist de aanbieding van de diamantsteen grid 400/1000 plus de basic houder voor slijpen en wetten gekocht. Omdat ik, niet gehinderd door enige ervaring, zou gaan slijpen leek me zo'n houder wel zo veilig. Ik wilde beginnen met mijn eigen Nooitgedagt beitels, maar omdat ik vanmiddag in de kelder bij mijn moeder een stel Stanley beitels had gevonden én een raar klein schaafje. Dat schaafje, dat flink verroest is, heb ik in een bakje met schoonmaakazijn gelegd, maar het beiteltje zag er nog redelijk uit. Het was bot, maar niet echt verroest. Ik besloot dus dit beiteltje om ervaring op te doen dan maar als eerste te gaan slijpen. Om toch vooral geen domme fouten te maken besloot ik eerst eens uit te zoeken welk type Stanley schaafje het was. Na het beiteltje te hebben verwijderd ging ik op zoek naar het nummer, maar er stond dus helemaal geen typenummer of iets op. Maar toen ik hem uit elkaar schroefde om hem in zijn azijnbadje te leggen zag ik dat in de ene helft 11 stond. In de andere helft stond een 2. Ik heb me het apelazerus gezocht maar niets gevonden dat er op leek, dus toen ben ik maar gaan zoeken op afbeelding. Holy Shit, wat zijn er veel soorten Stanley schaven. Uiteindelijke precies dezelfde gevonden, het blijkt een nummer 75 te zijn. Was wel handig geweest als ze dat EROP hadden gezet, dat had me veel tijd bespaard... En omdat ik niet over één dag ijs ga en voorbereiding het halve werk, besloot ik vervolgens uit te zoeken welke "angle" het beiteltje moest krijgen. Lang leve Google, ik kwam op een Amerikaanse site terecht alwaar de Stanley 75 besproken werd. Afgemaakt is een betere omschrijving, het schijnt een notoir waardeloos geval te zijn, ook Paul Sellers deelde die mening. En die weet toch van wanten en krijgt iedere schaaf getuned. Dat was dus wel even slikken. Maar omdat het ding van mijn Vader is geweest besloot ik mij niet te laten afschrikken, en vond ik uit dat 30 graden de gewenste "angle" was. Volgens de gebruiksaanwijzing van het slijphulpje moest het beiteltje 30 mm uit het hulpstukje steken voor een hoek van 30 graden. Een kind kan de was doen. Zou je zeggen.... Zo gezegd, zo gedaan, glassex op de diamantplaat en gaan met die banaan. Het zal wel zuurstofgebrek zijn geweest door het intensieve slijpen en overmatig roken, maar vrij laat had ik pas door dat er toch iets niet goed ging. Ik gooi er nu even wat foto's tussen, is de eerste keer voor me, jullie kunnen zelf wel concluderen dat hier een slijptechnisch bloedbad heeft plaatsgevonden... Ik troost me met de gedachte dat mijn oude heer dit niet heeft hoeven meemaken.
Het arme beiteltje bleek toch wat schuin af te wijken, hoewel de hoek prachtig 30 graden was.
Nou was bij aanvang me wel opgevallen dat het wieltje van het slijphulptooltje wat speling vertoonde, maar ik dacht dat dat zo hoorde.
Nu vermoed ik toch dat de speling niet helemaal de bedoeling was en veroorzaakt wordt doordat een van de klemringen waartussen het wieltje zich bevindt niet op de juiste plaats zit.
Bij nadere inspectie van het klemgedeelte van het tooltje zag ik toen ook pas dat een van die gedeelten niet haaks ten opzichte van de ander is waardoor het beiteltje niet over de volle lengte vastklemt en ook wat speling heeft. Oké, wat nu? Is dit goedkoop-duurkoop? Ik heb inderdaad de goedkoopste gekocht. Maar kunnen jullie (ondanks de erbarmelijke fotografie, waarvoor mijn excuses) zien of dit slijphulpje niet helemaal in orde is of heb ik werkelijk een wereld wanprestatie geleverd? Was dit ook gebeurd als ik de Veritas had gekocht?
https://www.baptist.nl/houtbewerker...r-voor-het-slijpen-van-steek-en-schaafbeitels
Gaarne uw gedachten, raad en advies, en in hemelsnaam, post die als u bent uitgelachen. Ik ga kijken of ik na dit drama de slaap nog kan vatten.
Ondanks alles, met extreem vriendelijke groet,
Zaags