Speel(goed)tafel a.k.a. NooitMeerMelamineDing

Het ontwerp

Als twee klein mannen de living dagelijks overhoop zetten, bij voorkeur met LEGO en stoere bouwmachines (in LEGO), dan ben je als papa apetrots en veeg je 's avonds alles op een hoop met een grove borstel. Daarna ga je in de zetel nog wat liggen naglunderen met een Tripel van eigen bodem binnen handbereik terwijl je op Acht nog wat bloot hoopt te scoren.

Vreemd genoeg is de mama het niet geheel eens met die gang van zaken. En dan viel dat bloot nog serieus tegen want Californication is afgelopen. Het eenzijdig goedgekeurd plan om de buro om te scholen tot speelkamer moest en zou dus uitgevoerd worden, en aangezien ik een hamer en een grote mond heb (de hamer overigens geeneens van een goed merk), werd eenzijdig beslist dat ik een speeltafel met voldoende opbergmogelijkheden zou in elkaar flanseuh, monteren. Monteren, ja, dat is het.

Even langs de locale HUBRICOMMA om een standaard opbergsysteem te selecteren. De keuze viel al snel eenzijdig op de Alibert Crownest serie, vnl vanwege de flashy kleuren:



Een ontwerp volgde dan ook al snel (mijns inziens, alleszins; drie maanden is nu toch écht niet te lang!?), waarbij volgende eigenschappen voorop stonden:
· holle rug voor bekabling telefoon en internet
· plaatsing stoelen - lees: knieruimte - mogelijk
· maximale opbergmogelijkheden
· geheime ruimte voor mijn Playboycollectie
· Stofvrije plint voor onderhoudsgemak en ter verhindering van de accumulatie van kleine speelgoedonderdelen op een afstand net iets dieper dan de armlengte van papa

Na het schrappen van één van de ontwerprichtlijnen, vreemd genoeg, (een eenzijdig besluit, uiteraard) kwam het volgende uit de bus:




Alsof het er om gedaan is, passen er precies zes systainers, euh, containers in een standaard meubelpaneellengte van 250cm. Er was zelfs ruimte over voor 1cm overhang aan de linkerzijde, kwestie van de plint te overbruggen (lees: papa gaat dit ding echt niet halfwekelijks verschuiven om de LEGO ervantussenuit te plukken). De hoogte werd op 70cm gepind, in overeenstemming met de buro die naar mijn poolzolder diende te verhuizen (trek mijn bek niet open...).

Merk overigens op dat ik twee ribben onder de bodemplaat heb getekend. Ik zou mezelf beter moeten kennen: dat zijn er uiteindelijk vijf geworden.

Aangezien ik in Coreldraw op schaal 1/1 teken is het opstellen van een stuklijst een eitje, want ik kan de maten gewoon aflezen van de onderdelen. Dat levert dan dit:

Voorbereidende werken

Aangezien je met een hamer van geeneens een goed merk niet ver komt (met een grote mond evenmin, trouwens), daagde het me al snel dat ik dit beter kon uitbesteden aan professionals. Zeker nu bleek dat Californication vervangen was door Banshee.

Niet geheel tegen de verwachtingen in werd evenwel beslist dat dit geen optie was. Eenzijdig, dat spreekt. Het werd dus kwestie van de koe bij de horens te vatten; en Banshee opnemen.

First things first, gelijk ze zeggen: aandachtige kijkers (ons ma; en mijn vrouw, maar ik denk dat dat was om van mijn gezaag verlost te zijn) zullen gemerkt hebben in het ontwerp dat ik 10x hetzelfde paneel van 300x500 nodig heb, evenals 2x - maar dan eigenlijk 5x - dezelfde rib van 482x62.

Een soort van parellelle aanslag voor de (inval)cirkelzaag met geleiderail drong zich dus op. Dat kan je perfect zelf maken maar er zijn coole oplossingen op de markt, de ene - om Seneca niet bij naam te noemen - al wat genialer dan de andere - om Festool, euh, mja, laatmaarzitten - dus dan is de keuze snel gemaakt: een eenzijdig besluit om zelf maar iets te maken.

Dat ging al bij al nog verbazend goed:





Dezelfde setup kon ik overigens hergebruiken voor de ribben, weliswaar met behulp van custom parallelle aanslagen op maat (lees: instelbare varianten had ik even geen zin in; met een hamer van geeneens een goed merk is het overigens bijzonder moeilijk frezen):


Dat was stap één.

Stap twee is montage van de gezaagde onderdelen (drie deuvels per verbinding, nu ge het vraagt). Daarvoor kon ik toch echt een tiental Woodpeckers Precision Clamping Squares gebruiken.

Het gevolg laat zich raden. En inderdaad: eenzijdig tot stand gekomen.

Maar bon, elk nadeel heb zijn unieke kans om nòg onnozeler te doen, dus de zelfbouw clamping squares konden net zo goed gecombineerd worden met een semi-tijdelijke werkbank, omdat ik nu eenmaal toch een complete multiplexplaat diende aan te snijden, euh, zagen. En zodoende rolde dit zaagplan uit de printer:



Hier hoort overigens een heel verhaal bij. Om een square precies, nou ja, haaks te maken, wil je natuurlijk zo nauwkeurig mogelijk aftekenen én zagen. Dat lukt botweg niet op een driehoek van 30x30cm (ok, misschien op een echte MFT, maar dan nog zou ik het niet vertrouwen).

De oplossing zit 'm in het zaagplan an sich: na het haaks zagen van de plaat werden alle maten op de uiteinden van de plaat afgetekend, en niet in/op de driehoeken zelf. Zo krijgt een driehoek van 30x30cm opeens een nauwkeurigheid van 240x120cm. Natuurlijk, eens je begint te zagen ben je al snel de "offcut" kwijt waar je maatstreepjes op staan, wat betekent dat ik een basis-veiligheidsprincipe heb laten varen: vòòr het zagen heb ik alle onderdelen vastgeschroefd. Ik vond dit risicoloos omdat in multiplex toch geen spanning zit (hoopte ik dan), zeker omdat ik een vlakke plaat had geselecteerd. Dat levert dan dit na verzagen:


Daarna is het enkel nog kwestie van gaten boren voor de lijmklemmen. Als je een mal maakt waar je op voorhand even over nadenkt, t.t.z. als je het gat uitlijnt op gelijke afstand van rechte zijde en schuine zijde, kan je twee gaten boren in vier keer (1x vanboven en 1x vanonder voor beide gaten) zonder de mal te moeten aanpassen/verschuiven. Zo, dus:



Ik wil hierbij niet gezegd hebben dat het per ongeluk zo uitkwam dat ik langs beide kanten met dezelfde mal kon boren...

Van de "restjes" werd dus een werkbank gemaakt, met torsiebox omdat iedereen dat doet maar vooral ook omdat ik aan de onderzijde ruimte wil om een bankschroef te kunnen monteren alsook om mijn kolomboor te kunnen vastzetten (de tafel wordt op een andere vlakke bank gelegd dus er is anders geen ruimte voor de moeren/bouten). Na montage:



en na plaatsing:

Montage

Nu alles gereed is, is het dus enkel nog kwestie van monteren. Een fluitje van een cent, overigens (hoezo, nòg eens drie maanden later!?):



Een foto van de volgende "verdieping" ga ik niet tonen want die ziet er uiteraard precies hetzelfde uit, en ook wel een beetje omdat ik hier geen foto van heb. Dit is evenwel de (eind)montage van de achterwand:



En zo ziet het eindresultaat er dan uit, op zijn - hopelijk definitieve - plaats (wat weegt dat ding zeg):



In gebruik:



Bonusfoto's

Het toeval wil dat we tijdens de herinrichting van de buro-ruimte een oude buro van familie Te Krijg hebben ontvangen (neen, de ironie is me niet ontgaan, dank U vriendelijk). Zij Die Eenzijdg Beslist Maar Wel Goed Kan Schilderen heeft er het volgende van weten te maken (nadat Hij Die Liever In De Zetel Ligt het houtwerk had gereviseerd, waarbij nutteloze schuiven e.d. zijn verwijderd):



Ideaal als knutseltafel, zo is gebleken:




Jimbo.