Helaas is de titel aardig misleidend. Waarschijnlijk wordt ik al aangevreten door de commerciele houding in Amerika. 
Een paar dagen voor Kerstmis kreeg ik een aandrang om een kistje te maken. Ik was wat afvalhout aan het opruimen/sorteren en had wat restjes vurenhout in m'n handen toen het me inviel. Zonder een plan of bestek verzamelde ik wat meer restjes en keek wat er uit gemaakt kon worden. Al rommelende en schuivende kwam ik op een kistje van 220 breed, 150 diep en 100 hoog. Ik besloot ook om zoveel mogelijk met de hand te doen en het kistje als een test te zien of m'n handvaardigheid er op vooruit gegaan was. Omdat het project min of meer organisch groeide heb ik er geen werkfoto's van gemaakt.
Het vurenhout (bouwmarkt kwaliteit) was wat getrokken zodat ik het eerst aan één kant moest vlakken alvorens het door de vandiktebank te kunnen halen (OK, een concessie). Het hout werd daardoor dunner en beter ogend voor een doosje. De deksel werd een stukje van de moerbeiboom die twee jaar terug omging. Voor de bodem en de deksel moest ik twee delen tegen elkaar lijmen om de breedte te halen. Omdat langs de rand van het moerbeihout nog sporen van het kloven zichtbaar waren maakte ik er een facet aan. Omdat de totale breedte van het deksel minder was dan de diepte van de doos maakte ik van een restje Radiata Pine een kader waar het moerbijhout in viel.
De wanden werden voorzien van zwaluwstaarten met de Porter Cable mal (concessie 2) en de kleine maat freesjes. Het gammele vurenhout brak wat uit maar dat was nauwelijks te voorkomen. De bodem viel in een groef die ik er met de horletoet in freesde. Met de shoulder plane maakte ik een groef rondom de bodem. Met veel passen en meten kwam de bodem er netjes in. De zwaluwstaarten werden gelijmd en na het drogen was het een stevig geheel geworden. Doordat de zwaluwstaarten niet exact uitgelijnd gefreesd waren zat er een stapje in de aansluitende wanden van een halve millimeter. Onder en boven werd dit gevlakt en ook werden de wanden rondom nageschaafd om de uitstekende staarten te vlakken. De doos was klaar, nu een deksel.
Het deksel moest een rand worden met een groef waar het moerbeihout in ging vallen. Voor de hoeken koos ik een verstek-slisverbinding. Na het aftekenen was het zagen geblazen met m'n kapzaagje (gentleman's saw). Het was niet zo strak als ik het vaak op YouTube zie maar het viel me niet tegen. Het verstek zaagde ik ietsje ruimer om goed te kunnen corrigeren bij het pasmaken. De slisverbinding had wat kleine correcties nodig en ook het verstek sloot na wat beitelwerk goed aan. Vervolgens werd de groef voor de rest van het deksel aangebracht met de shoulder plane. Na het lijmen werd de buitenkant iets bijgewerkt. Het moerbeihout werd rondom van een facet voorzien en in het kader gelijmd. Ook het deksel was klaar. Ik begon goed moed te krijgen in de afloop.
Om het vurenhout op dikte te krijgen had ik er eerst een dunne strook afgezaagd. Dit was ongeveer 4 mm dik en daar maakte ik een interieur van. Wederom werden eerst twee stuken samengelijmd als bodem. Er kwamen 6 vakjes in en het lange middenschot kreeg een uitstulping om beet te kunnen pakken. Met het dunne hout was het wel priegelen om alles op maat te krijgen en later te lijmen. Ik gebruikte blokjes hout om de schotjes haaks te kunnen vastlijmen. Op wat lijmvlekken na zag het er redelijk uit paste alles vrij nauwkeurig. Op de bodem van de doos kwamen twee stripjes aan de korte zijde om het interieur op hoogte te houden. Nu de hardware.
Bij Woodcraft haalde ik scharniertjes en een clipsluiting. Omdat het een vurenhouten kistje was kwam er goedkoop spul op, staal met een messingkleurige coating. Zo kreeg het toch nog een beetje cachet. Omdat ik uiteindelijk het resultaat goed genoeg vond om aan m'n vrouw te schenken kwam er ook nog een kers op de taart in de vorm van een stukje houtsnijwerk. Met alleen een figuurzaag en vlakke beitels kwam er toch iets geloofwaardigs te voorschijn. Om niet met een lege doos aan te komen moest ik wel als een speer naar de juwelier waar ik gelukkig een passend sieraad vond.
Een paar dagen voor Kerstmis kreeg ik een aandrang om een kistje te maken. Ik was wat afvalhout aan het opruimen/sorteren en had wat restjes vurenhout in m'n handen toen het me inviel. Zonder een plan of bestek verzamelde ik wat meer restjes en keek wat er uit gemaakt kon worden. Al rommelende en schuivende kwam ik op een kistje van 220 breed, 150 diep en 100 hoog. Ik besloot ook om zoveel mogelijk met de hand te doen en het kistje als een test te zien of m'n handvaardigheid er op vooruit gegaan was. Omdat het project min of meer organisch groeide heb ik er geen werkfoto's van gemaakt.
Het vurenhout (bouwmarkt kwaliteit) was wat getrokken zodat ik het eerst aan één kant moest vlakken alvorens het door de vandiktebank te kunnen halen (OK, een concessie). Het hout werd daardoor dunner en beter ogend voor een doosje. De deksel werd een stukje van de moerbeiboom die twee jaar terug omging. Voor de bodem en de deksel moest ik twee delen tegen elkaar lijmen om de breedte te halen. Omdat langs de rand van het moerbeihout nog sporen van het kloven zichtbaar waren maakte ik er een facet aan. Omdat de totale breedte van het deksel minder was dan de diepte van de doos maakte ik van een restje Radiata Pine een kader waar het moerbijhout in viel.
De wanden werden voorzien van zwaluwstaarten met de Porter Cable mal (concessie 2) en de kleine maat freesjes. Het gammele vurenhout brak wat uit maar dat was nauwelijks te voorkomen. De bodem viel in een groef die ik er met de horletoet in freesde. Met de shoulder plane maakte ik een groef rondom de bodem. Met veel passen en meten kwam de bodem er netjes in. De zwaluwstaarten werden gelijmd en na het drogen was het een stevig geheel geworden. Doordat de zwaluwstaarten niet exact uitgelijnd gefreesd waren zat er een stapje in de aansluitende wanden van een halve millimeter. Onder en boven werd dit gevlakt en ook werden de wanden rondom nageschaafd om de uitstekende staarten te vlakken. De doos was klaar, nu een deksel.
Het deksel moest een rand worden met een groef waar het moerbeihout in ging vallen. Voor de hoeken koos ik een verstek-slisverbinding. Na het aftekenen was het zagen geblazen met m'n kapzaagje (gentleman's saw). Het was niet zo strak als ik het vaak op YouTube zie maar het viel me niet tegen. Het verstek zaagde ik ietsje ruimer om goed te kunnen corrigeren bij het pasmaken. De slisverbinding had wat kleine correcties nodig en ook het verstek sloot na wat beitelwerk goed aan. Vervolgens werd de groef voor de rest van het deksel aangebracht met de shoulder plane. Na het lijmen werd de buitenkant iets bijgewerkt. Het moerbeihout werd rondom van een facet voorzien en in het kader gelijmd. Ook het deksel was klaar. Ik begon goed moed te krijgen in de afloop.
Om het vurenhout op dikte te krijgen had ik er eerst een dunne strook afgezaagd. Dit was ongeveer 4 mm dik en daar maakte ik een interieur van. Wederom werden eerst twee stuken samengelijmd als bodem. Er kwamen 6 vakjes in en het lange middenschot kreeg een uitstulping om beet te kunnen pakken. Met het dunne hout was het wel priegelen om alles op maat te krijgen en later te lijmen. Ik gebruikte blokjes hout om de schotjes haaks te kunnen vastlijmen. Op wat lijmvlekken na zag het er redelijk uit paste alles vrij nauwkeurig. Op de bodem van de doos kwamen twee stripjes aan de korte zijde om het interieur op hoogte te houden. Nu de hardware.
Bij Woodcraft haalde ik scharniertjes en een clipsluiting. Omdat het een vurenhouten kistje was kwam er goedkoop spul op, staal met een messingkleurige coating. Zo kreeg het toch nog een beetje cachet. Omdat ik uiteindelijk het resultaat goed genoeg vond om aan m'n vrouw te schenken kwam er ook nog een kers op de taart in de vorm van een stukje houtsnijwerk. Met alleen een figuurzaag en vlakke beitels kwam er toch iets geloofwaardigs te voorschijn. Om niet met een lege doos aan te komen moest ik wel als een speer naar de juwelier waar ik gelukkig een passend sieraad vond.
