Een nieuwe of "oude" schaaf?

Oud, liefst van voor de jaren '70. Na die periode ging de kwaliteit namelijk hard achteruit bij Stanley. Tenzij je alles geschaafd koopt kun je trouwens beter een 5 of 5 1/2 kopen als eerste schaaf.

Hier zijn al aardig wat topics over geweest. Maar altijd goed om het er weer eens over te hebben.
Vooral ook omdat de oude schaven langzamerhand aardig duur aan het worden zijn.
Met veel geluk vind je nog een goed exemplaar op een rommelmarkt, maar via Marktplaats of EBay betaal je de hoofdprijs.
En dan is een nieuwe Dicktum een goeie aanschaf.
Dan kan je snel beginnen met schaven ipv eerst een ouwetje helemaal opknappen.

De hoofdprijs valt toch wel mee? Voor ongeveer de helft tot een derde van de nieuwprijs van een Quangsheng (=Juuma/Dick/etc) heb je een schaaf waar je weinig aan hoeft te doen. En dat is dan gelijk een schaaf die je eigenlijk geen geld kost: voor hetzelfde bedrag verkopen (of voor meer) behoort tot de mogelijkheden.

Ik heb een paar jaar geleden een Stanley Bailey 4 gekocht met een geribbelde zool voor 25 euro op Marktplaats. Hij was ongebruikt. Plastic handvatten. Recent heb ik de zool gevlakt en de zijkanten gladgeschuurd. Het is de schaaf waarmee ik veel schaaf (bijna alles). Klopt, de zool was niet vlak en ook de zijkanten niet 100% haaks. Maar als je hier wat tijd aan besteed (een avond) dan gaat het toch om het snijwerk. Mijn stelling is, dat als de beitel scherp is en een redelijke stand-tijd heeft dit veel belangrijker is dan het huis waarin de de beitel zit. Ja, ik heb naast de Stanley nog andere schaven, maar ik moet zetten dat ik altijd deze pak. Dus een paar tientjes moet je een schaaf kunnen scoren waarmee je de boel glad kunt krijgen.

Als ik een Stanley schaaf bekijk, dan zijn de zool en de zijkanten met een bandschuurmachine vlak en haaks gemaakt. Dat is dus niet 100%. De Quansheng schaven ( Peaktool, Juuma, Dick en Woodriver ) schaven,maar ook de duurdere Veritas en Lie Nielsen schaven zijn met de vlakslijpmachine nabewerkt. Veel gladder, vlakker en haaks. Bovendien hebben die nieuwe schaven dikkere beitels, die minder trilling geven. Eerlijk gezegd zou ik het die paar tientjes verschil niet waard vinden om een oude Stanley op te knappen, maar gewoon voor een Quangsheng gaan. Peaktool kun je bij Baptist kopen, Dick bij Dictum in Duitsland, maar Teygeler in Amsterdam heeft ze ook.

De Juuma van Dieter Schmidt zijn iets duurder, maar hebben een luxere messing bovenkant. Alleen zijn de Juuma schaven momenteel uitverkocht.

Zelf heb ik zo'n Stanley opknapper, gekregen van mijn vader, dus die heeft mij niets gekost, maar ik zou er graag een Quangsheng voor in de plaats willen hebben.

Wooper zei:

Op het gebied van die nieuwe schaven.. Wat is het probleem hier meestal mee? Ik zag wat voorbij komen dat de zool niet vlak meer is?

Klik om te vergroten...

Ik heb 1 moderne Stanley 5 nieuw gekocht. De zool was niet vlak, de kikker vertoont slecht gietwerk, de beitel is licht krom en heeft een korte standtijd, de afstelling is bijna onmogelijk door de slechte stelschroeven en de handvaten zijn van hard plastic (dat is bros, zeker als het koud is). De prijs was gelukkig maar iets van 34 euro, in plaats van de 60 tot 100 die deze normaal kost. Helaas was dat alsnog 34 euro teveel. Erna heb ik oude schaven gekocht. De afstelling gaat dan plotseling in seconden in plaats van in vele minuten, en de beitel blijft de hele dag scherp in plaats van minuten.

Ik heb een nieuw blokschaafje gekocht van Stanley, een 9 1/2. Je ziet wel duidelijk verschil met een oude Stanley no. 4. De onderkant en zijkanten zijn veel grover geschuurd, bodem was ook niet helemaal vlak maar met wat werk heb ik er toch een hoop plezier van. Maar goed, een no. 4 met houten handvatten kan je ook voor 40 euro krijgen volgens mij, nog steeds goedkoper dan een nieuwe. En aan een tweedehandsje heb je vaak ook wel wat werk.

De 5 1/2 is tot 1958 geproduceerd, dus die gaat altijd goed. De 4 1/2 is tot 1961 geproduceerd, dus die gaat ook altijd goed. De 6 en 7 tot 1970, altijd goed.
De S4 en S5 (S=staal, geen gietijzer) zijn maar tot 1942 geproduceerd, dus ook die modellen zijn altijd goed. Deze zal je trouwens meestal niet in een fantastische conditie terugvinden, omdat dit echte werkpaarden waren.
Eigenlijk alleen de 3, 4 en 5 zijn vraagtekens, maar meestal kun je terugvallen op de handvaten: echt, donker hout (Palissander) is bijna altijd van voor/vroege WOII, lichter hout (Beuken) is van laat tijdens/erna. Wel even letten op het hout, en niet op de finish: die is nl. meestal donker. Plastic is bijna altijd laat jaren 70/80.