Waarmee aftekenen?

Een navulbaar potlood vind ik het fijnst aftekenen. Dacht iets van 0,25mm dik? In ieder geval vrij dun en de lijn is dus ook dun. Moet toegeven dat ik bijna niks afteken en als ik het doe vaak een gewoon potlood pak

ik gebruik van alles, lyra dry, vulpotlood ( 0,5mm) en goed geslepen (timmermans)potlood, dus met mooie scherpe punt. Over alle drie wel een mening. lyra is leuk/ makkelijk en snel, minder fijne lijn, zeker in de nieuwere versies is slijpen lastig verder valt hier gewoon goed mee af te tekenen na wat wennen. Vulpotlood gebruik ik slechts in mijn incra rulers, heb hier de hele set van. compleet gemaakt op vulpotlood. Heeft de mooiste lijn, maar waarschijnlijk door mijn eigen lompigheid doe ik nooit lang met een potloodje...ze breken om de haverklap en irriteren me mateloos. Iemand tips hierin? behalve minder (zijwaartse) druk en potlood niet te ver uit laten komen...
Dan het (timmermans) potlood....heeft bij normaal gebruik dus zonder de incra rulers mijn voorkeur mits goed geslepen uiteraard. punt breekt niet snel, goed slijpbaar en mooie scherpe lijn.

Deze vind ik het best in bijna alle omstandigheden:Fijn afteken, ruwe aftekenen, geschaft hout, ongeschaft, vlak hout, rond hout, nat hout, droog hout.

Ik gebruik een markeermes als het echt nauwkeurig op maat gemaakt moet worden.

Als het nauwkeurig moet, gebruik ik mijn markeermes van Peaktool. Preciezer kun je denk ik niet aftekenen.
Rob

@Ernest Dubois: wat een aparte middelen, kan je daar meer over vertellen? Is dat bamboe?

De zwart inkt gebruik ik bijna altijd soms is rood makkelijker te zien op donker houtsoorten. De pennen maak ik meestal zelf van bamboo maar ik heb ook een keer van de winkel gekocht maar die vind ik minder prettig. Die pennen moet ik af en toe ook opnieuw slijpen wat ik met een beitel doet en dan heb je heel fijn lijn die altijd even dike is maar het is niet te vergelijken met hoe vak je een potlood moeten slijpen. Soms duurt het maanden voordat ik een nieuwe snij erop moet zetten. De smetlijn heet sumitsubo met een met zijde gevuld kom in inkt geweekt waar de draad, ook van zijde, doorheen loopt. Hier maak ik ook een lijn op het hout dat misschien een vierde de dikte van een krijt lijn is.

Ik heb een keer een oude Japanse tansu gekocht en in een van de laden zat de twee dozen nieuw inktpot vulling toevallig en ook een plastic tas met de rood pigment voor de sumitsubo. Ik denk ik heb de dos onderste te boven gehouden want het duurt een tijd voordat ik wist wat het was en plotseling ging de licht aan en wist ik het.

Prachtig, zo'n sumitsubo.
Ik kende uitsluitend de Europese slaglijn, maar deze Japanse geeft dus een dunnere lijn en oogt ook nog eens heel erg fraai. Dieter Schmid heeft ze, zag ik zo-even. Mooi hoor.
Heer Dubois, dank voor de foto's
Rob

Voor grote werkt zo'n sumitsubo prima, net zo goed als de westerse versie die een kwartje vijftig kost bij de gamma, alleen zien die van de gamma er niet zo mooi uit. Maar bij het werk waar je ze voor gebruikt komt het niet op een tiende mm.
Ik zie ook niet de voordelen van een geslepen bamboe houtje tov een meslijn of potlood. Misschien cultureel/historisch???

Het voordeel van een meslijn is dat je de beitel er in kunt zetten zodat je "perfecte" schouders krijgt.
Voor pen en gat gebruik ik een dubbel kruishout, een maal instellen op de breedte van de beitel en de dikte van het hout en je kan alle gelijke onderdelen in een keer aftekenen.
Ik gebruik ook vaak een enkel kruisstaal van veritas met een rond snijwiel.
Overigens schrijven de Japanse houtbewerkers alles af van een middellijn terwijl wij westerlingen alles van een kant aftekenen.

Bijzonder interessant om eens wat van de Japanse technieken rond het afschrijven te lezen! Ik red me nog goed met standaard potloden en een puntenslijpmachine, regelmatig evven slijpen en mooi dunne lijnen. Daarnaast gebruik ik het timmermanspotlood en afschrijfmessen.

Fons

Van alles en nog wat geprobeerd in de loop der jaren, maar ik kom eigenlijk altijd weer terug bij het platte timmermanspotlood voor algemeen gebruik. Goedkoop, makkelijk te slijpen met puntenslijper, mes, beitel of een stukje schuurpapier.

Voor grof en snel werk waar het niet aankomt op een halve mm gebruik ik een Pica dry potlood, maar eigenlijk alleen omdat ik de houder zo makkelijk aan mijn broek kan hangen, zodat ik het potlood makkelijk in die houder terug kan steken en niet continue hoef te zoeken waar ik het nu weer neergelegd heb

Voor fijn werk gebruik ik ofwel een aftekenmesje (eigenlijk een houtsnijmesje wat ik voor mijn linkerpootje geslepen heb) of, in combinatie met de Incra meetlatjes, een heel fijne tekenstift. Dat werkt heel precies maar al die rotdingen drogen heel snel uit, das jammer. De vulpotloodjes van Incra zelf maar ook van andere fabrikanten zijn een ramp, ze breken bij mij altijd meteen af en ik heb al die dingen dan ook resoluut weggegooid. Dat beperkt mijn gebruik van de Incra meetlatjes nogal, hoewel ze echt geweldig zijn in precisie en buigzaamheid is het erg lastig om een lijn te zetten op materiaal wat niet helemaal glad is. Als iemand daar iets op gevonden heeft dan hoor ik dat graag!

Een slaglijn gebruik ik alleen voor de heel lange lengtes, voornamelijk buiten als mijn lasertje last heeft van de zon of om een middenlijn te zetten op lange delen. Nooit gewerkt met de Japanse versie, voor mij voldoet de westerse prima tot nu toe.

Groets, Rob.

Ernest, bedankt voor je uitleg. Ik herinner mij ineens dat er al eens iemand op het forum zoiets gebruikte.
Ik kan me voorstellen dat deze manier erg goed is op ruwe en vergrijsde houtsoorten. Dan is dat zwart goed te zien.
En het geeft een warm nostalgisch gevoel, denk ik.

Ik gebruik ook een mix van timmermanspotlood, vulpotlood en een markeermes.
Maar hoe nauwkeurig je ook aftekent, als je niet precies op of naast het lijntje zaagt of steekt maakt het allemaal niet zo veel uit waar je het lijntje mee zet.

coko zei:

Voor grote werkt zo'n sumitsubo prima, net zo goed als de westerse versie die een kwartje vijftig kost bij de gamma, alleen zien die van de gamma er niet zo mooi uit. Maar bij het werk waar je ze voor gebruikt komt het niet op een tiende mm.
Ik zie ook niet de voordelen van een geslepen bamboe houtje tov een meslijn of potlood. Misschien cultureel/historisch???

Het voordeel van een meslijn is dat je de beitel er in kunt zetten zodat je "perfecte" schouders krijgt.
Voor pen en gat gebruik ik een dubbel kruishout, een maal instellen op de breedte van de beitel en de dikte van het hout en je kan alle gelijke onderdelen in een keer aftekenen.
Ik gebruik ook vaak een enkel kruisstaal van veritas met een rond snijwiel.
Overigens schrijven de Japanse houtbewerkers alles af van een middellijn terwijl wij westerlingen alles van een kant aftekenen.

Klik om te vergroten...

Cultureel en historisch verschil zijn er misschien ik weet het niet. Ik weet ook niet hoe representative dit gereedschappen zijn voor de Japanse cultuur als het in werkelijkheid bestaat. Volgens mij is 96 procent van wat wordt met hout in Japan gemaakt/gewerkt niet zo veel anders dan hier dus ik kan en wil geen vergelijking maken. Hoe bedoel je met "werk waar je ze gebruiken komt het niet op een tiende mm."? Maar een scherpt inktlijn van geen 1mm breedte is zonder twijfel nauwkeuriger dan zo'n onduidelijk 3-5 mm breed krijtlijn. Je moet ook gelijk met gelijk vergelijken en een hand gesneden houten sumitsubo is heel anders dan de goedkoper kunststof versie.

Als je het over een mes lijn hebben is dat een heel ander techniek die je kan moeilijk vergelijken met afschrijven maar in vergelijking met potlood is een sumisashi veel nauwkeuriger en consistent. Als jij een lijn met een mes scherp HB potlood over een plank van 150 mm breed trekt heb je een dikte verschil over de lengte van die lijn begin tot eind. Maar eerste voordat je kan beginnen met het tekenen gaat het punt van de potlood afbreken. De sumisashi lijn is even dik over de heel breedte en gaat veel langer zo blijven en er is zeker geen merkbar verschil in een lijn eind tot eind en hij breekt nooit. Probeer eens en net zo fijn lijn met een potlood te treken op ongeschaafd hout, dat lukt niet.

coko zei:

Overigens schrijven de Japanse houtbewerkers alles af van een middellijn terwijl wij westerlingen alles van een kant aftekenen.

Klik om te vergroten...

Dit is ver te breedte geformuleerde, ik wet niet hoe ik het moet interpreteren of wat het betekent anders dan het is onjuist.

coko zei:

Overigens schrijven de Japanse houtbewerkers alles af van een middellijn terwijl wij westerlingen alles van een kant aftekenen.

Klik om te vergroten...

Ernest Dubois zei:

Dit is ver te breedte geformuleerde, ik wet niet hoe ik het moet interpreteren of wat het betekent anders dan het is onjuist.

Klik om te vergroten...

Lees eens het blog van Kodama, hier ook wel eens actief op dit forum https://fabulalignarius.wordpress.com . Hij beschrijft oa hierin en laat zien dat de Japanse manier van aftekenen gebeurt vanaf een centerlijn. Of dit ook voor meubels zo is durf ik dan niet te zeggen.

In de bouw dus, en dat is ook zo, en tot nu toe loopt alle soorten houtbewerking door elkaar en langs elkaar heen maar dat krijg je als je een stelling of vraag of onderwerp wat vrij algemeen is voorstellen, Waarmee Aftekening? Niet dat er daar iets verkeerde is maar zo'n vraag heeft allerlei aannames mee. Maakt het moeilijk een duidelijk antwoord te geven als dat inderdaad de bedoeling was maar tegelijkertijd geeft veel vrijheid in de mogelijkheden voor antwoord en misschien was dat de bedoeling ook. Maar ja, het middenlijn, heel belangrijk en de uitgangspunt in veel van de Japanse bouwkunst niet alleen het uitlijnen en aftekening maar ook in het werk, alles gaat vanuit het midden, zagen, slijpen, schaven haken ik denk dat het een van de belangrijk redenen is waarom Japanse houtbouw zo ver boven alles wat hier in Europa bestaat is. Maar goed, hier is ook een hartlijn veel gebruikt in de goed soort houtbouw.

behalve voor zwaluwstaarten, gebruik ik uitsluitend het stanley zakmes. voor zwaluwstaarten gebruik ik het normale schoolpotlood maar dan een tikkie scherper aangesneden.
gr albert

Het meeste gebruik ik toch wel het timmermanspotlood. Als het veelal nauwkeurig moet heb ik dan een schuurpapiertje bij de hand om constant te scherpen.

Ik gebruik vaak het potlood in m`n oor! Huh wat? potlood in je oor?? Hier het verhaal:
Een paar jaar gelden heb ik m`n oor opgerekt. In een piercing shop kwam ik een netpotloodje tegen. Die heb ik een tijdje gedragen maar iedereen vroeg of het een echte was.. toen zei ik altijd: nee... maar hij is wel even dik.... Dat vond ik een beetje stom om te zeggen dus deed ik een echt potloodje in m`n oor. Ondertussen heb ik al meerdere jaren een potloodje in m`n oor en sta ik erom bekend. Eerst deed ik het vooral voor de grap, ik hou wel van gekke dingen. Laatste tijd merk ik dat ik hem toch wel vaak uit m`n oor haal om even iets af te tekenen Het opgerekte gat is immers geen wond. Dus ik hoef niet bang te zijn dat m`n oor ontsteekt of iets.
Ik draag hem overigs altijd bij me.. zelfs `s nachts en met douchen. op den duur gaat de verf een beetje van de buitenkant.. dan is het tijd om een nieuw stukje potlood in m`n oor te doen! haha
haha.. minder fris idee.. maar ik vind het stiekem heel handig!
Ik werk naast m`n meubelmaak praktijken ook in de naschoolse opvang. Kinderen vinden het ook erg interessant!

Maar het vaakst gebruik ik graag de pica dry.. Heerlijk werken vind ik het! Altijd bij de hand door de houder.. en als ik hem kwijt ben is hij felgroen!
Inderdaad niet zo heel precies..
Een vulpotlood van 0,5 mm vind ik fijn.. maar ze breken redelijk snel, en ik krijg t nooit voor elkaar om de goede stiftjes te kopen haha.
na een tijdje weigeren de vulpotloden het stiftje naar buiten te schuiven. (iemand een tip voor merk??)
Als het heel precies moet pak ik een markeermes.

Een vulpotlood van 0,5 mm vind ik fijn.. maar ze breken redelijk snel, en ik krijg t nooit voor elkaar om de goede stiftjes te kopen haha.
na een tijdje weigeren de vulpotloden het stiftje naar buiten te schuiven. (iemand een tip voor merk??)

Klik om te vergroten...

Zelf gebruik ik al 30 jaar een Rotring "Rapid Pro". Niet goedkoop (ronde de 30 Euro) maar metaal en met "intrekbaar puntje". Beschadigt minder snel zodat t stiftje er nog wel uit komt, en als je hem een keer per ongeluk in je broekzak stopt "doet het ook geen au" als je gaat zitten.

Groeten, Bram