Een nieuwe halkast.

Deze week begonnen aan een buitenbeentje, een halkast in Kersenhout met panelen in Amerikaans Noten. Eens klaar word de kast afgewerkt met Masterolie van Woca.

Ik heb hier en daar wat kunstgrepen moeten toepassen om het geheel te kunnen bouwen, alle hout is namelijk verzaagd op één enkele dikte. De man had enkele jaren geleden een paar boomstammen op de kop getikt en zelf laten zagen, maar omdat hij toen nog niet wist wat ie ermee ging doen is alles op 28mm dikte gezaagd. Het Kersenhout is een fantastisch stamdeel, mooie rechte draad, zoet van structuur, en alles is mooi droog, 10% rv. Daar kunnen we dus wat mee, en dat is nodig, omdat de kast een kleine 2m hoog word. Die lengte in combinatie met het "dunne" hout vraagt zeker stabiel hout.
Het Notenhout daarentegen was troep, vorstscheuren, ringscheuren, droogscheuren, windbarsten, etc. noem het op en het zat erin Jammer omdat het mooi donker hout was, maar er was geen stukje uit te gebruiken. Heb enkel heel wat mooi draaihout bijgekregen Dit betekende wel dat er nieuw Notenhout moest komen, dat word nu dus amerikaans Noten, wat hopelijk volgende week geleverd word, anders vallen de werken stil.


Om één en ander toch wat dikte te geven ( oa. de stijlen) heb ik sommige onderdelen in verstek samengelijmd om een massiever uitzicht te krijgen. Het is dus een flink bewerkelijke klus. Dat begon al met het kopprofiel, voor de gewenste holte had ik geen profielmes, daar moest dus een mouw aangepast worden Nou, met de cirkelzaagmachine dan maar een profieltje gefreesd, nog even een schuurpapier erover en klaar is kees. Voor de rest zijn het klassieke verbindingen, profieltjes eraan frezen en de panelen voorzien van een rustieke bossing.

Bij deze dus ook al wat foto's van de werken in uitvoering.


Mvg,

André


Alles begint met een ontwerp.



Het Kersenhout uitgesmet.



Al enkele schabben gelijmd.



De nodige gaten.



Het eerste structureel onderdeel gelijmd.

Nog enkele foto's van het zagen van de profielholte op de cirkelzaagmachine.

Alle mogelijke holtes kan je zagen met gelijk welke diameter van zaagblad, voor het maken van een kleine holte met een groot zaagblad moet enkel de hoek tussen zaagblad en geleidelat scherper worden.
Eens de hoek bepaald, of beter gezegd eens de holte bepaald, is het enkel het zaagblad per zaagbeurt enkele mm hoger stellen en voor je het weet heb je een perfect profiel

De rest van het profiel is op de klassieke manier tot stand gekomen, op de freesmachine dus en met behulp van een rechte schaafkop, waarbij de as op 45° gesteld werd. Met een schuin gestelde as frezen is voor de machine veel minder belastend, en levert een mooier freesbeeld op, dan met een starre as op 90°. Niks dan voordelen dus.

Mvg,

André


De hoek, en dus ook de breedte en diepte van het profiel bepaald.



Na het stellen is het enkel nog doorvoeren tot de gewenste diepte bereikt is.



Het eindresultaat van al dat gezaag



En een finaal afgewerkt profiel.

Renault zei:

Ziet er weer veel belovend uit. Hoe heb je in het profiel de schuinte naast de holtes verkregen?

Klik om te vergroten...

Renault,

die inkepingen zijn ook met de schuingestelde freeskop gedaan, maar wel met het hout een kwartslag gedraaid, de smalle strook op de tafel dus.
In plaats van de as schuin te stellen kan je ook gebruik maken van een prismafrees of een gelijkaardig profielmes. Maar hoe meer je met één frees kan doen hoe sneller het werk gaat

Mvg,

André

Vandaag was de deur aan de beurt op tijdelijk gemonteerd te worden, daarvoor moesten er wel ettelijke verstekken gestoken worden. Maar met de hulp van een verstekblok gaat dat klusje betrekkelijk snel.
Veel meten komt er niet bij kijken, enkel eerst de verbinding al eens samen voegen, de benodigde lijntjes overhalen en je kan aan de slag.
Met behulp van twee even dikke blokjes schrijf ik steeds de verspringende penborsten af om er dan een vermindering aan te zagen. De afmetingen van de blokjes spelen geen rol, als ze maar dikker zijn dan de toegeving, dat is namelijk de enige vereiste.

Voor die paar pennen heb ik mijn penmachine niet versteld, heb dus de penborsten gelijk gefreesd met de rest. Wel met dien verstande dat de totale lengtemaat gemeten tussen de penborsten 2 x 15mm langer gehouden werd, dat is namelijk de diepte van de groeven voor de panelen. Eens de achterste penborsten verminderd kwam ik dan uit op de gewenste breedtemaat

Voor de rest is dan gewoon secuur werken, met als eindresultaat een mooi gesloten verstek.

Volgende week zijn de panelen aan de beurt.

Bijgaand nog wat foto's van het werk.

Mvg,

André

Zo ziet de toekomstige verbinding eruit recht van de machine.


Twee gelijke blokjes klaren de klus.


Eén verstek gezaagd, nog enkele te gaan.


Dat past.


En het eindresultaat zonder panelen.

Leroy,

zal deze week eens wat foto's posten van het verstekblokje. Heb dat ding in het verre verleden eens ineen geknutseld en heb daar al veel plezier van gehad. Had het ding toen nodig voor een immense klus waarbij een honderdtal verstekken moesten gestoken worden.
De combinatie van dit verstekblokje met een japans zaagje is een onklopbare combinatie gebleken. Een perfect verstek in enkele seconden, en dat telkens weer

Mvg,

André

En hier zijn de beloofde foto's van het verstekblokje.
Het klembereik van dit blok loopt van 20mm naar 100mm, maar het breedste dat ik al nodig had was 75mm. Ik heb dus nog een ruime marge
Doordat het blokje zelf klemt heb je geen klemmen of spanschroeven in de weg tijdens het werk. Om een mooie parallelle klemming te krijgen is het wel belangrijk dat de gaten voor de geleideassen zo juist mogelijk geboord worden, niet alleen qua diameter, maar ook qua haaksheid en evenwijdigheid.
De spindel daarentegen moet wat speling hebben in de gaten, en mag ook niet star bevestigd worden in het blok, maar moet wat kunnen bewegen. Dat komt het gebruiksgemak tengoede.
Tijdens het werk is een lichte klemming ruim voldoende om verschuiven van het verstekblok te voorkomen.

Werken met dit blok is een fluitje van een cent. Even de verbinding in elkaar passen er voor zorgend dat stijl en regel mooi haaks staan, begin en eind van het verstek afschrijven met een stalen meetlatje, daarna kan je het blokje op deze twee markeringen aanleggen. Hoe juister deze twee markeringen afgeschreven worden hoe sneller je een passend verstek hebt. Na enige oefening zaag je steeds van de eerste maal een passend verstek. Je moet namelijk even zoeken hoeveel je van het lijntje moet blijven, of niet moet blijven om een van de eerste maal passend verstek te bekomen. Staat de penborst nog wat open op de stijl dan moet er van het verstek nog wat af, geen nood echter, ook hier brengt dat blok redding. Het is namelijk ook een prima geleiding voor een scherpe beitel. Hier verdiend een beitel met een vlakke rug wel de voorkeur, maar het is geen noodzaak

Na wat rekenwerk ben ik tot de schokkende bevinding gekomen dat het verstekblok ondertussen 32 jaar oud geworden is, het heeft in al die jaren ettelijke honderden verstekken aan zich zien voorbijgaan, die allemaal mooi sluitend werden opgeleverd. Niet slecht voor een stukje afvalhout en wat messingplaat.

Die messingplaatjes heb ik aangebracht als bescherming van de verstekzijden, in hout laat een getrokken zaag snel sporen na, wat de juistheid op termijn wel beïnvloed. Daarom ook dat ik tegenwoordig een Japans zaagje gebruik in plaats van een toffelzaagje met een weinig zetting.


De foto's spreken verder voor zich denk ik, als er nog vragen mochten rijzen hoor of lees ik het wel.


Mvg,

André


Een bovenaanzicht van het bewuste blok.


En de onderkant.


In de aanslag.

Gisteren het corpus gelijmd en gemonteerd, vandaag alles opgeschuurd en plint en kopmouluur geplaatst. Het geheel van onderdelen begint op een kast te lijken
Volgende week verder met de deur, daar heb ik nog wat Amerikaans Noten voor nodig. Tijdens het uitsmetten kwamen er meer gebreken naar voor dan eerst gedacht, pech dus.
De constructie van de plint was wat omslachtiger dan gewoonlijk. Doordat de Kersen schaaldelen voor de stijlen in feite 100mm te kort waren heb ik met de plint een kunstgreep moeten uithalen om toch aan de vereiste kasthoogte te komen. De operatie is geslaagd, de beoogde hoogte is gehaald, van bij de eerste poging nog wel, in Londen was dat goed voor goud

Het kontrast tussen Kersen en Noten is nu nogal extreem vind ik zelf, maar dat maakt de tijd vanzelf wel zachter. De klant is in ieder geval zeer tevreden.

@ Wander, zal eens een schetsje posten van de blokjes, en het gebruik ervan. Dat zal al veel verduidelijken. Het is gewoon een manier van afschrijven waarbij je geen meetlat nodig hebt. Er kan dus geen maatafwijking insluipen, en de tolerantie is altijd gelijk.

Nog wat foto's van de vorderingen tot hier toe.


Mvg,

André

Korpus verlijmd.


Plint geplaatst.


Detail plint, rechts in de hoek zie je nog de tekorte stijl(en)


Kopmouluur geplaatst.


Wachtend op een deur.

De truc met de blokjes in een schets. Ik hoop dat dit alles wat verduidelijkt?

Het belangrijkste is dat beide blokjes even hoog zijn, de exacte hoogte doet er niet toe, ze moeten enkel hoger zijn dan de maat van de toegeving, in dit geval is die 15mm, de blokjes zijn 18mm hoog. Het spreekt voor zich dat om dit te kunnen toepassen de regel al 2 x 15mm langer moet zijn, is dit niet het geval dan word de totale constructie 30mm te smal

De bovenkant van het ene blokje schrijf ik altijd af met een stanleymes, lekker scherp en een haarfijne lijn, de ideale start voor het Japanse zaagje. Zorg er voor dat tijdens het afschrijven dit blokje steun vind op het randje van de stijl, hiervoor moet je dit blokje een heel klein beetje kantelen, maar dit kantelen heeft geen invloed op de maatafschrijving.
Op deze manier afschrijven levert altijd een perfect gesloten verbinding op Daar kan geen meetlat tegen op.


Mvg,

André




Raar, de afbeelding weigert in "landscape" modus te verschijnen.

Bedankt voor alle lovende comentaren heren, we blijven ons best doen

Het "vak" hangt aaneen van allerlei trucjes, waar bovenstaande maar één voorbeeld van is, maar zo zijn er tientallen voor diverse toepassingen. Het maakt alles meestal heel wat eenvoudiger om uit te voeren, zonder direct allerlei exotische tools nodig te hebben.

In de trukendoos vind je dan ook meestal onooglijk materiaal, maar voor wie er weg mee weet is het een onschatbare hulp.


Mvg,

André