Wat met voorraad hout dat niet onmiddellijk kan verwerkt worden ?

Ik bevind me zo wat in een toestand van, wat was er eerst de kip of het ei. Het houtdraaien moet ik nog aanleren, de machine moet nog aangeschaft worden en ondertussen heb ik al wat hout kunnen bemachtigen...
De vraag is dan : wat is de beste handelswijze voor dit hout om er iets bruikbaar uit te halen in de toekomst als de kip en het ei er zijn.

Ik lees verschillende opmerkingen over nat hout, gaande van het hout zo snel mogelijk in "natte" toestand, ruw in vorm te draaien tot de kopvlakken insmeren om het uitdrogen zo langzaam mogelijk te laten verlopen en de spanningen, die tot scheuren kunnen leiden, zo miniem mogelijk te houden.

Het betreft enerzijds een aantal stamdelen van laagstam appelbomen en meer bepaald de entknollen ( Ø +25 cm) . En anderzijds een stammetje van een perenboom ( 17cm Ø en 140cm lang ).
Gezien er mogelijkerwijze mooie tekeningen uit die entknollen kunnen te voorschijn komen ( mening van een onervaren leek weliswaar), zou het zonde zijn om dit te verknoeien tot brandhout...

Mijn vraag aan jullie, wat is de beste handelswijze voor dit hout.
Moet het stammetje vd perenboom in rolletjes gezaagd worden , gespleten worden, hoe lang ... ?
Wat moet er met de entknollen gebeuren , doormidden zagen etc...?

Hoe groot is de kans op succes bij het bewaren voor de toekomst of moet ik de hele handel toevertrouwen aan een houtdraaier die onmiddellijk in aktie kan schieten om niet alles te verknoeien ( niet allemaal gelijk kiezen voor de laatste oplossing )

Vrg,

Guy

Dank voor de reactie boertje125.

Ben dadelijk wat via Google gaan opzoeken over het onderwerp.
Onderstaande link bracht al onmiddellijk een antwoord op vele vragen. Het betreft een studie over " Wateren van hout " van Mark van Benthem en Mariska Massop http://www.joostdevree.nl/bouwkunde..._hout_van_benthem_en_massop_www_probos_nl.pdf

Ik moet de studie nog rustig doornemen maar de conclusie is duidelijk over de voordelen van het bewaren van hout in water.
Praktisch levert me dat ook geen probleem op qua uitvoering. Er is een grote regenput van 10m x2m en een soort siervijvertje (zonder vissen) aan de woning, welke beiden kunnen dienen.

Ik had het ook graag anders ( wat langer ) gezien Mathieu, maar een gekregen paard mag je niet in de muil kijken is het spreekwoord hier... Ik kon de knollen meenemen in de staat zoals ze zijn of achterlaten als brandhout.
De keuze was dus vlug gemaakt en als oefenmateriaal toch altijd bruikbaar hopelijk.

Nico Oosthoek zei:

Ik heb stammetjes gouden regen bij mij achter in een 5m. brede sloot(niet stromend) bewaard en er na een jaar uitgehaald.
Nu na 4 jaar ruik je nog steeds de slootlucht in de gedraaide vaas.
Met deze knollen kan je mooie dingen draaien.

Klik om te vergroten...

In die nederlandse studie betreffende het wateren van hout , komt dat reukprobleem ook ter sprake. Er wordt zelfs gesteld dat, ook al is de reuk verdwenen, deze terug te voorschijn komt indien het hout opnieuw bewerkt wordt. Niet dat dit laatste effectief veel zal gebeuren bij een draaiwerk, maar het duidt toch op de weerbarstigheid van dat reukprobleem.

Ik zat dus met de vraag of er iemand ervaring had met dat reukprobleem, wat jij Nico, bij deze dus reeds beantwoord hebt ( mooi forum waar vaart in zit moet ik zeggen )

Leo Van Der Loo zei:

Ik zou zeggen verkoop ze maar, en de reden dat Ik did zeg is, voordat jij bekwaam bent om deze burls te bewerken tot wat er uitkomt wat er inzit zijn ze allang bedorven door scheuren en/of rotting.

Nou als je dit niet wilt horen, als je ze in double plastic zakken doet en in een vriezer kan bewaren dat is een oplossing voor een langere tijd, maar op den duur gaat hier ook droging optreden en de gevolgen er van zijn weer het optreden van scheuren etc.

Ik heb did al vele keren gezien, waar nieuwe draaiers heel mooi en duur hout gaan kopen en er dan een lelijke hondenbak van draaien als het beste dat ze er van kunnen maken

Koop je bank en ga dan oefenen met goedkoop hout, liefst nat vers hout dat je voor niets kunt krijgen, en dan oefen oefen en oefen nog meer.

Klik om te vergroten...

Ik denk dat ik jouw denkpiste ga volgen Leo, mede ondersteunt door het reukprobleem wat Nico reeds aanhaalde.
Nico onderschrijft ook mijn eerdere vermeldde veronderstelling, dat er mooie dingen uit die burls kunnen komen. Het zou dus jammer zijn om daar 9 lelijke hondenbakken van te maken .

Met verkoop of andere mogelijkheden/afspraken/ geplogendheden van dergelijke items heb ik geen ervaring mee, dus eventuele voorstellen van geïnteresseerden zijn wellekom.

Alle goede raad hierboven in overweging genomen, mag ik stellen dat houtdraaien geen exacte wetenschap is ... .

Nu om op jouw aanbeveling verder te gaan Jan: de balans sloeg bij mij eerst door naar het idee om het hout te sparen van z'n ondergang als ik de barsten, de scheuren, het ongedierte ( wat ik zelf al eerder ondervonden heb) en de tijd in overweging nam.
Jouw tijdspannen en historiek van bewaring en leerproces, geven dan weer aan dat het binnen die historiek mogelijk zou zijn om dit hout zelf te bewaren met een relatief klein risico op verlies van dit alles.
De opslag van het hout is geen probleem ( ruimte zat). Ik moet dan wel maatregelen treffen tegen ongedierte, want dat is hier ruimschoots vertegenwoordigd, merkbaar aan het constructiehout dat achter in de tuin opgeslagen ligt. Een "kooi" met vliegengaas kan hier oplossing bieden en is ook doenbaar lijkt me.

Ik zit dus voorlopig weer in de "in eigen beheer houden" denkpiste.

Alle opmerkingen zijn nog steeds welkom en iedereen hierboven in ieder geval dank voor het meedenken en raadgevingen.

mathieu zei:

Ik heb een voorraad hout van fruitbomen dat bedoeld was voor de kachel maar nu ligt te wachten op de draaibank behandeld met boorzout. Het lijkt tot nu te werken. Geen sporen (memel) van houtworm te zien.

Klik om te vergroten...

Boorzout wordt in de literatuur inderdaad beschreven als een goed middel tegen houtworm en andere belagers. Dit remmend effect zou echter een gevolg zijn van het feit dat het boorzout er voor zorgt dat het vocht aan het hout onttrokken wordt ( zoals keukenzout ook doet ). De belagers zouden vochtig hout verkiezen en zelfs niet kunnen gedijen in een droge omgeving. Het boorzout zou dus op die manier preventief en zelfs dodend werken dixit de literatuur daaromtrent.
De vraag die ik me dan wel stel, als dit de juiste verklaring is tenminste, is wat die snellere uitdroging doet met de spanningen binnen het behandelde hout gezien het juist de bedoeling is om de droging af te remmen. Heb je daar aan al enig zicht op Mathieu, of is het nog te vroeg om dat te controleren ?

Leo Van Der Loo zei:

Ik heb wel wat ervaring in het rooien en gebruik van boom stammen en het bewaren van dat hout, alhoewel Ik altijd probeer om het verse hout zo spoedig mogelijk te bewerken tot voorgedraaide schalen.

Maar soms krijg Ik teveel in een keer om het te bewerken voor dat het hout zal/wil gaan splijten, om dat te voorkomen word er ten eerste een plastic zak om de einden gedaan en vast gezet, als Ik weet dat dit niet voldoende zal zijn word er twee lagen "Anchor Seal" op de einden aangebracht (Anchor seal word hier over heel N.American gebruikt en al vele jaren, ook op zagerijen waar het op de einden van het gezaagd hout word gespoten, verven duurt te lang).
En dan bij mij gaat er dikwijls ook nog een plastic zak over, zie foto. Ik heb op die manier sommige stammen bewaard, maar voor meer dan een jaar of anderhalf jaar gaat het toch nog scheuren, en dit hout zit binnen zonder light wind of water.

Hout in het rond zoals stammen gaan onherroepelijk scheuren as ze drogen, dat is al vele keren bewezen, en je kunt dit niet veranderen, net zoal water stroomt niet naar boven etc.

Hier kun je zien hoe Ik hout in zakken heb gepakt en wat er mee gebeurd na anderhalf jaar, dat hout was sealed met twee lagen Anchor Seal. You take your chances as you like .

Bekijk bijlage 56055 Bekijk bijlage 56056 Bekijk bijlage 56057

Klik om te vergroten...

Misschien een domme vraag van mij Leo, maar hoe diep gaan die scheuren normaliter ? Is dat ongeacht de tijdsperiode over de ganse lengte van de stam met eventueel een verschil in de "breedte" van de scheur gerelateerd aan de tijd, of is dat bij aanvang alleen aan de koppen.
Ik vraag dit omdat ik heb ooit een hoogstam kerselaar ( 50cm Ø op 200cm lengte ) in z'n geheel heb laten drogen ( lucht/wind drogend onder afdak) zonder voorzorgsmaatregelen (*) . Het resultaat na enkele jaren was dat er geen centimeter bruikbaar hout van over bleef. De stam was totaal uit elkaar gescheurd en nog zo danig getwist dat er zelfs geen tandenstokers uit te halen waren.
(*) Ik moet er wel bij vertellen dat de boom qua opbouw reeds een bedenkelijk profiel vertoonde tijdens het " leven" . Zijnde drie à vier getwiste delen vanaf de wortel tot boven. Dat was trouwens ook de reden waarom de boom niet verzaagd en behandeld was ( heb hier trouwens nog een gelijkaardige verwrongen " levend" exemplaar staan ).

in ieder geval interessant dat je je ervaring deelt Leo!

Leo, als ik nog even mag terug komen op je droogwijze van sommige houtpartijen. Heb ik het goed begrepen dat dit hout in een “ gesloten” ruimte gedroogd wordt

( en dit hout zit binnen zonder light wind of water.) ?

Klik om te vergroten...

Indien dit de juiste interpretatie is, dan zijn er een aantal factoren die in overweging kunnen genomen te worden betreffende de reactie van je hout.
Wetenschappelijk verklaren hoe hout in al zijn verscheidenheid, in zijn structuur juist reageert bij droging, kan ik niet en de eisen die houtdraaien daar aanstelt , ken ik niet ( vandaar mijn start van dit onderwerp ).
Ik weet echter wel een beetje van het droogproces op zich wat door de lucht veroorzaakt wordt en hoe dit gebeurd ( heb vroeger, in mijn jonge jaren, een bedrijfje gehad wat nieuwbouwwoningen behandelde om het bouwvocht eruit te halen - gebeurt trouwens heden ten dage nog steeds op die manier en ook een tijdje het drogen van meubelhout gevolgd - wat bij beiden trouwens met dezelfde machines gebeurde).
Misschien vertel ik hieronder niets nieuws, misschien wel ; kwaad kan het niet om er wat over te leuteren ... ( hoop ik toch).

In het kort dus de beredenering :
Uitdrogen door de omringende lucht, heeft te maken met de relatieve vochtigheidsgraad van die lucht.
Lucht kan een bepaalde hoeveelheid waterdamp opnemen en die hoeveelheid is gerelateerd aan de temperatuur van de lucht. Hoe hoger de temperatuur van de lucht, hoe meer waterdamp de lucht kan opnemen.
Als de luchttemperatuur daalt stijgt de relatieve vochtigheidsgraad van de lucht uiteindelijk tot 100%. Op dat moment gaat de lucht een deel van het waterdamp verliezen en zo ontstaat er condensatie.
Om het wat getalmatig voor te stellen: lucht van 19° C kan maximum ongeveer 10 gram waterdamp per kubiek meter bevatten en heeft dan een relatieve vochtigheidsgraad van 100%
Lucht van 9°C kan maximum ongeveer 5 gram waterdamp per kubiekmeter bevatten en heeft dan ook een relatieve vochtigheidsgraad van 100% .
Lucht van 19 °C en 5 gram waterdamp per m³ heeft dan een relatievevochtigheidsgraad van 50%.

Concreet : hoe hoger de temperatuur en hoe minder waterdamp de lucht in een bepaalde ruimte heeft ( lage relatieve vochtigheidsgraad), hoe meer waterdamp deze lucht kan opslaan , hoe agressiever het uitdrogingsproces is , hoe meer water er uit aanwezige objecten “gezogen” wordt.

Wat gebeurt er nu bij het droogproces in de natuur ( buiten dus )? Wel, alle fenomenen hierboven beschreven, doen zich voor ; de snelheid van uitdroging gebeurt gerelateerd aan de relatieve vochtigheidsgraad van de lucht .
En hier speelt het dag / nacht ritme, zijn spel mee. Normaliter daalt de temperatuur van de lucht tijdens de nacht ten opzichte van de dag. Tijdens de nacht stijgt dus de relatieve vochtigheidsgraad van de lucht ( de hoeveelheid waterdamp blijft het zelfde per kubiekmeter lucht, terwijl de temperaruur daalt).
De uitdroging van het hout verloopt dus tijdens de nacht veel trager dan tijdens de dag ( of stopt zelfs volledig als er s’ morgens rijm is).

Terug naar het hout dat binnen ligt. Indien de temperatuur in die ruimte nagenoeg constant blijft of veel minder verlaagd tijdens de nacht dan wat er in de buitenlucht gebeurt, dan is de mogelijkheid om waterdamp op te nemen door die lucht steeds bijna constant (is niet 100% correct maar zou ons te ver in details brengen ) en vermindert dus niet in tegenstelling met de lucht in vrije natuur.
Of met andere woorden: het hout binnen droog veel sneller , agressiever dan in de buitenlucht. In theorie tenminste want hier komt nu wat er in jouw geval van belang is:
Als het hout zijn waterdamp blijft afgeven , stijgt de relatieve vochtigheids graad van de lucht en daalt de snelheid van uitdroging. Dit geldt echter in kleine ruimtes met weinig lucht , hoe groter de ruimte hoe meer lucht en meer waterdamp er kan opgenomen worden , hoe agressiever de uitdroging.
Als daar nog bijkomt dat die binnenlucht regelmatige vervangen wordt ( het openen van deuren etc...) door buitenlucht met lagere temperatuur, die dan binnen opgewarmd wordt en waarvan de relatievevochtigheidsgraad dus daalt, dan gebeurt de uitdroging nog aggressiever.
Dit zou dus een verklaring kunnen zijn dat je stammen toch nog barsten vertonen ondanks de goede voorzorgen en die misschien bij droging in de buitenlucht niet zouden ontstaan zijn bij dezelfde goede voorzorgen.
Voor jou Leo zou het dus nuttig kunnen zijn om die factoren te bekijken , om te zien hoe de relatieve vochtigheidsgraad in de ruimte evalueerd/zich gedraagt.
Een dagelijkse controle op die relatievevochtigheid, kan je een goed beeld geven wat er in feite gebeurt met je lucht en dus ook met het droogproces. Een hygrometertje van 20€ ( CAD dollar) kan je precies zeggen wat je te doen staat.
Als je daar nog verder in detail wil op in gaan, dan lees ik dat wel ; ik had bij aanvang geschreven “ In het kort dus de beredenering : “ Dat “ in het kort “ is wat uitgelopen vrees ik; hopelijk niemand in slaap gevallen