Geen schuurpapier nodig.....
- Onderwerp starter Scirocco1
- Startdatum
Het hout wat ze gebruiken zal wel niet van de Gamma komen. Dat zijn namelijk noesten die door splinters bijeen worden gehouden, en dat schaaft niet zo fijn.
Dit soort resultaten is mijns inziens het gevolg van alle stappen in het gehele proces nauwgezet op elkaar afstemmen: hout, gereedschap, én vakmanschap.
Dit soort resultaten is mijns inziens het gevolg van alle stappen in het gehele proces nauwgezet op elkaar afstemmen: hout, gereedschap, én vakmanschap.
Jullie zijn blijkbaar vol verwondering over het handmatig schaven? Dit is nochtans geen zo'n bijzonder filmpje (no offence, Scirocco1). Iedereen hier op het forum die met handgereedschap werkt kan dit ook. Sinds ik heb leren schaven schuur ik inderdaad ook nog amper. Veel te tijdrovend en onaangenaam door het stof. Ik raad jullie aan om ook eens een oude Stanley nr.4 op de kop te tikken, te restaureren en dan ermee te schaven. Hele nieuwe wereld die opengaat.
toch vraag ik mij af waarom ze hun schaven niet duwen.
het is toch veel veiliger als je ziet waar je loopt.
het is toch veel veiliger als je ziet waar je loopt.
Ik denk dat dit wel erg kort door de bocht is om te stellen dat iedereen dit kan. Uiteraard kun je het leren, maar daar komt meer bij kijken dan leren schaven met een #4. Ook het tot in de finesse slijpen van de beitel, het nauwkeurig afstellen van de schaaf en de nodige ervaring (en geduld) lijkt mij van belang om tot zulke resultaten te komen.
Dat er een nieuwe wereld voor je open gaat bij het werken met handgereedschappen/ schaven ben ik wel met je eens. En dan niet alleen bij het fijne houtbewerken maar ook tijdens klussen in en om het huis ben ik blij dat ik het nut en de efficiëntie van eenvoudig handgereedschap heb ontdekt.
Hahaha, da's waar. Vreeemde snuiters, die Japanners. Eén van de redenen is denk ik omdat ze zittend werk(t)en, waardoor trekken makkelijker is dan duwen.
Kan het niet zo zijn dat je met een trekkende beweging toch meer controle hebt dan met een duwende beweging? Wanneer je de schaaf naar je toe trekt blijft de druk op de voorkant, als je een schaaf van je af duwt verleg je dan niet de druk van de voorzijde naar de achterzijde? Er zijn hier vast ervaringsdeskundigen die hier een verklaring voor hebben.
Dat heb ik ook niet gezegd. Ik zei dat iedereen hier op het forum die met handgereedschap werkt dit kan. En daarmee bedoelde ik niet iemand die af en toe een hamer hanteert, maar houtbewerkers die zich serieus toegelegd hebben op handgereedschap. Dus ik blijf bij mijn stelling. Blij dat je het schaven ook al ontdekt hebt, en hopelijk doen andere leden dit ook bij het lezen van deze post.
Schaven is inderdaad iets wat je moet leren. Op de LTS waren wij er 2 jaar mee bezig en schuren was absoluut uit den boze. Eerst het hout op maat schaven en als alles 'opgesloten' was, opzoeten met de zoetschaaf. Schuren hoorde thuis bij de schilders, was het motto. Niet bij de timmerman.
Dit komt me bekend voor. Maar je had toen ook wel betere houtsoorten om mee te werken.
Prachtig vuren, grenen en eiken.
Dat laatste viel op mijn LTS te betwijfelen Nico. Ik heb nu nog wel eens last trauma's over enorme noesten, die moeilijk te schaven waren, in het hout van toen.
Ik denk dat de kwaliteit van naaldhout meer te maken heeft welke kwaliteit koopt. Hout in de bouwmarkt is niet het naaldhout waar men (toen en nu) ramen en kozijnen van maakt. Afgelopen zomer heb ik een plafondverlaging gemaakt, maar een beetje rechte balk vinden was een probleem via de bouwmarkt.
Overigens vind ik grenen een heerlijke houtsoort om te schaven. Ruikt zo lekker en de schaaft loopt er goed op.
Groet, Wim
Ik denk dat de kwaliteit van naaldhout meer te maken heeft welke kwaliteit koopt. Hout in de bouwmarkt is niet het naaldhout waar men (toen en nu) ramen en kozijnen van maakt. Afgelopen zomer heb ik een plafondverlaging gemaakt, maar een beetje rechte balk vinden was een probleem via de bouwmarkt.
Overigens vind ik grenen een heerlijke houtsoort om te schaven. Ruikt zo lekker en de schaaft loopt er goed op.
Groet, Wim
Schaven is iets dat je moet leren, maar het is vooral een kwestie van gewoon doen.
Het is geen "rocket science".
De essentiële randvoorwaarden zijn een vlijmscherpe bijtel (niet voor niets begint het filmpje met slijpen!) en goede schaaf.
Voor de rest gewoon meters maken.
Ook ik gebruik vrijwel geen schuurpapier meer, of het moet zijn om mijn hout op te ruwen.
De schuurmachines die ik nog heb en waarvan ik lang gedacht heb dat ze essentieel waren staan nu stof te verzamelen wat echter steeds sporadischer neerdwarrelt
.Het motto dat schuren bij schilders thuishoort en niet bij houtbewerkers spreekt mij erg aan.
Hans
Schaven is iets dat je moet leren, maar het is vooral een kwestie van gewoon doen.
Het is geen "rocket science".
De essentiële randvoorwaarden zijn een vlijmscherpe bijtel (niet voor niets begint het filmpje met slijpen!) en goede schaaf.
Voor de rest gewoon meters maken.
Ook ik gebruik vrijwel geen schuurpapier meer, of het moet zijn om mijn hout op te ruwen.
De schuurmachines die ik nog heb en waarvan ik lang gedacht heb dat ze essentieel waren staan nu stof te verzamelen wat echter steeds sporadischer neerdwarrelt
Het motto dat schuren bij schilders thuishoort en niet bij houtbewerkers spreekt mij erg aan.
Hans
Ik zou er nog aan toe willen voegen: even het hout bestuderen voordat je de schaaf er op zet. Waar zitten lastig plekken, noesten e.d. zodat je de tegendraads schaven voorkomt.
Groet, Wim
Hier een artikel met filmpje met wat uitleg over de japanse manier van schaven ...
De man wijst er onder ander op dat de voorhand niet drukt omdat de voorzijde van de schaaf niet in kontakt is met het hout . Wat in feite begrijpelijk is gezien de achterzijde op het " hoger gelegen" gedeelte rust ( er is immers materiaal weg aan de voorzijde),
http://woodtreks.com/the-use-and-characteristics-of-japanese-hand-planes/156/
De man wijst er onder ander op dat de voorhand niet drukt omdat de voorzijde van de schaaf niet in kontakt is met het hout . Wat in feite begrijpelijk is gezien de achterzijde op het " hoger gelegen" gedeelte rust ( er is immers materiaal weg aan de voorzijde),
http://woodtreks.com/the-use-and-characteristics-of-japanese-hand-planes/156/
Laatst bewerkt:
In theorie zou de zelfde beredenering gelden voor de westerse manier van schaven ( naar voren duwen dus). Hier zou de druk op het voorste deel moeten komen en geen druk op het achterste deel. In dit geval is de voorzijde van de schaaf op het hoger gelegen deel van het hout, het hout aan de achterzijde van de schaaf is immers weg.
Hier zal waarschijnlijk het vakmanschap ook tot uiting komen. Het met twee handen drukken zoals iedereen veronderstelt te moeten doen, "kantelt " de schaaf zodat deze niet meer horizontaal ligt.
Als je die theorie doortrekt dan is het waarschijnlijk ook makkelijker om met een schaaf te trekken omdat je drukpunt op de schaaf aan de zijde van je lichaam ligt, terwijl bij het naar voor schaven het gewicht van je lichaam aan de verkeerde zijde ligt en het veel moeilijker is om de juiste druk te houden waardoor ook de foutenmarge groter wordt.
(Pure beredenering en open voor weerlegging , want ik ben absoluut geen schaafspecialist)
Hier zal waarschijnlijk het vakmanschap ook tot uiting komen. Het met twee handen drukken zoals iedereen veronderstelt te moeten doen, "kantelt " de schaaf zodat deze niet meer horizontaal ligt.
Als je die theorie doortrekt dan is het waarschijnlijk ook makkelijker om met een schaaf te trekken omdat je drukpunt op de schaaf aan de zijde van je lichaam ligt, terwijl bij het naar voor schaven het gewicht van je lichaam aan de verkeerde zijde ligt en het veel moeilijker is om de juiste druk te houden waardoor ook de foutenmarge groter wordt.
(Pure beredenering en open voor weerlegging , want ik ben absoluut geen schaafspecialist)
Zoals ik het begrepen heb gaat het 'westers' schaven met een soort schepbeweging; je begint met druk op de voorkant en eindigt met druk op de achterkant, waarbij als het ware de punt een beetje los komt.
Sinds kort heb ik een japanse 'universele' schaaf en ik vind dat een stuk prettiger werken omdat je door de klemhouding van de 'hoofdhand' meer controle hebt. Binnenkort ga ik voor een kennis een tiental kaasplanken maken en dan zal de praktijk uitwijzen wat 'beter' is… Of in elk geval wat bij mij het beste werkt.
Sinds kort heb ik een japanse 'universele' schaaf en ik vind dat een stuk prettiger werken omdat je door de klemhouding van de 'hoofdhand' meer controle hebt. Binnenkort ga ik voor een kennis een tiental kaasplanken maken en dan zal de praktijk uitwijzen wat 'beter' is… Of in elk geval wat bij mij het beste werkt.
Hoe wordt in de Japanse schaaf-methode een dikke spaan afgehaald?
De reden waarom ik dit vraag is omdat ik in de meeste filmpjes op 'the Internets' bij Japans schaven altijd van die hele flinterdunne spaantje zie. Als ik dezelfde spaandikte met een gewone westerse schaaf, met scherpe beitel, wil afhalen dat 'glijdt' de schaaf over het hout. Kost bijna geen moeite. Maar bij een flinke dikke spaan moet ik heel wat kracht zetten, en dan gaat bij duwen mij beter af als met trekken.
Je zou eigenlijk het hele gamma van schaven en schaafmethoden, inclusief toepassing, houtsoort, kosten, de schaver etc. moeten beschouwen, en waarschijnlijk kom je er dan achter dat elke methode z'n eigen voor- en nadelen heeft, en derhalve een eigen bestaansrecht.
De reden waarom ik dit vraag is omdat ik in de meeste filmpjes op 'the Internets' bij Japans schaven altijd van die hele flinterdunne spaantje zie. Als ik dezelfde spaandikte met een gewone westerse schaaf, met scherpe beitel, wil afhalen dat 'glijdt' de schaaf over het hout. Kost bijna geen moeite. Maar bij een flinke dikke spaan moet ik heel wat kracht zetten, en dan gaat bij duwen mij beter af als met trekken.
Je zou eigenlijk het hele gamma van schaven en schaafmethoden, inclusief toepassing, houtsoort, kosten, de schaver etc. moeten beschouwen, en waarschijnlijk kom je er dan achter dat elke methode z'n eigen voor- en nadelen heeft, en derhalve een eigen bestaansrecht.